Kerdy van Vuuren
Kerdy van Vuuren gaat een uitdaging niet uit de weg. Ze schildert het meesterwerk 'De anatomische Les' van Rembrandt na.
1. Waarom wil je op de foto in je atelier?
Dit is mijn leven en hier schilder ik 'De anatomische Les van Dr. Nicolaes Tulp' na.
2.Waarom ben je met dit project begonnen?
In eerste instantie maak ik het voor mijn man. Als kind ging hij elke zes weken naar de kapper waar een poster hing van dit schilderij en dat heeft hem enorm gefascineerd. Jaren later, toen ik begon met schilderen, zei hij voor de grap: 'dan moet je de anatomische les gaan doen.' Dat zag ik helemaal niet zitten! Maar vorig jaar heb ik een doek laten maken op het exacte formaat zoals het in het Mauritshuis hangt.
3. Schilder je al lang?
Toen mijn man en ik met elkaar trouwden, wist hij niet dat ik kon schilderen. Dat wist ik zelf ook niet! We zaten in de verzekeringen. Ik ben pas begonnen op mijn 43e. Ik heb het mezelf aangeleerd.
4.Wat maakt Rembrandt bijzonder?
Ik vind zijn hele visie waanzinnig. Er zit bijvoorbeeld een optisch bedrog in het schilderij. Het lijk kan er uit verschillende hoeken heel lang of opgekropt uitzien, maar hangt het schilderij op een bepaalde hoogte, dan is het helemaal goed. Dat vind ik zo vernuftig!
5. Wat is het meest uitdagende?
Dat was het lijk, vanwege de huidskleur. En om alles exact op zijn plaats te krijgen. Alle koppen, alle ogen, alles moet op de goede plek staan, anders lijkt het nergens naar.
6. Hoe verloopt het proces?
Eerst maak ik de schets. Dan een laagje om de verf te laten hechten en dan de eerste kleurlaag. Van daaruit ga ik opbouwen. Je komt tot zeven, acht lagen. De laatste laag is de vernislaag.
7. Kunnen we dit proces volgen?
Ik documenteer alles wat ik doe. Ik maak serie foto's en die zet ik maandelijks op Facebook, als een update.
8. Wat voor soort werken maak je nog meer?
Opdrachten tussendoor neem ik altijd aan. Die gaan voor. Er zijn veel mensen die voor een jubileum bijvoorbeeld een schilderij willen en dat moet af. Dit doe ik voor mezelf en mijn werk gaat door.
9. Wat was je meest bijzondere opdracht?
Ik schilder ook veel overleden mensen in opdracht. Zelfs ook met as van de overledene. Dat is wel bijzonder. Een keer schilderde ik een portret van een man. Hij was gek op zijn poes en die is kort na hem gestorven en gecremeerd. Toen heb ik de man en de poes geschilderd. De as van de poes heb ik toen in zijn vacht verwerkt en bij de man heb ik zijn as in zijn trui verwerkt.
10. Als ik burgemeester was van Delft, dan…
zou ik bellen naar het Reinier de Graaf Gasthuis en zeggen dat ze de Anatomische les moeten aankopen, die zou prachtig staan boven de piano aan de houten wand.