Puntenpakker hervindt het plezier in voetbal bij Wippolder
DELFT - Wippolder kent een prachtige periode. Vierenhalf jaar geleden speelden de mannen van Marcel de Letter in de vierde klasse, inmiddels draaien ze bovenin de tweede klasse mee.
Door de 2-3 overwinning bij laagvlieger VFC van afgelopen weekend stelden de blauwwitten de gedeelde tweede plaats veilig. "We kennen een goede seizoensstart', vertelt doelman Jesper Stijnman, die begin vorig seizoen overkwam van DCV uit Krimpen aan den IJssel. "In de eerste wedstrijd tegen Concordia maakten we een valse start, maar in de wedstrijden daarna hebben we het goed opgepakt. Dat is knap, want we hebben qua blessures met nogal wat tegenslagen te maken gehad en afgelopen zondag vielen er binnen twaalf minuten ook twee basisspelers uit. Dan is het heerlijk dat je twee jongens uit de jeugd kunt inzetten. Vooral Nick Zwartjens deed het centraal achterin fantastisch: voor mij was hij misschien wel de man van de wedstrijd."
"HET FANATISME BLEEK MINDER"
Stijnman kende begin vorig seizoen nauwelijks aanpassingsproblemen bij Wippolder. "Alleen was het wel vervelend dat ik in de laatste nakompetitiewedstrijd bij DCV een blessure aan mijn meniscus opliep, waaraan ik geopereerd moest worden. Verder werd ik door de groep goed opgevangen. Ik kende al een heel aantal jongens via mijn neef Sven Paternot, die hier ook speelt. In het begin moest ik wel enigszins wennen aan het niveau en bleek het fanatisme wat minder dan ik gewend was, maar inmiddels zit ik hier helemaal op mijn plek."
En dat is fijn. "Want bij DCV was ik het plezier in het voetbal wel kwijtgeraakt. De jaren ervoor was ik tweede keeper bij ASWH in de hoofdklasse, waar ik Stef Doedee voor me had en niet veel speelde. Ik wilde graag keepen en koos daarom voor DCV, maar dat was achteraf een ongelukkige keuze, omdat er niet echt een klik was. Toen twee jaar geleden duidelijk werd dat Jack Bommelé zou vertrekken bij Wippolder, heeft mijn neef Sven aan Marcel de Letter gezegd dat ik op zoek was naar iets anders. Zo is het balletje gaan rollen."
"IK HOOR ZELFS BIJ DE OUDEREN"
Het bleek een voltreffer, want inmiddels is de 24-jarige fysiotherapeut niet meer uit het doel weg te denken. "En het loopt lekker. Ik denk dat de kracht van ons elftal echt de teamgeest is. We werken voor elkaar en de trainer stuurt ook echt wel op dat groepsproces aan. Daarbij is het mooi dat er steeds maar weer nieuwe spelers van onderaf komen en ik met mijn vierentwintig jaar zelfs bij de ouderen in de selectie hoor. Als we jong tegen oud spelen op de training, dan sta ik namelijk bij de oudere jongens."
Dat gegeven en het feit dat hij bij ASWH hoofdklasse-ervaring opdeed, zorgen ervoor dat Stijnman ook de handschoen oppikt voor wat betreft de coaching. "Als keeper speelt het spel zich voor mijn neus af en dan vallen er dingen op. Daar praat ik over met mijn medespelers. Verder vind ik het ook leuk om met jonge spitsen te praten. Ik laat ze zien hoe ik dingen beleef en geef ze op basis daarvan tips. Zo laat ik ze zien hoe ze het mij als keeper moeilijker kunnen maken."
Ook zelf leert Stijnman nog elke week bij, tijdens de keeperstrainingen van Hans Suiker. "Het mooie daaraan vind ik dat hij van me verwacht dat ik hard werk, maar dat er ook altijd tijd is voor een dolletje. Van een keeper met zoveel ervaring en zo'n loopbaan valt nog genoeg te leren."
Volgens Stijnman moet die inbreng er mede toe leiden dat Wippolder dit seizoen een periode pakt. "Met ploegen als De Zwervers, ONA en ook TOGB is het kampioenschap denk ik iets te hoog gegrepen, maar je gaat natuurlijk wel altijd voor het hoogste. Ik denk dat als we een periode pakken, we het goed doen en wie weet waar dat toe kan leiden..."