70-jarige Jan van Mill keept het liefst nog zo vaak mogelijk
DEN HOORN - Wie op vrijdagavond De Hoornbloem binnenloopt, komt Jan van Mill tegen. De pensionaris is nog altijd de betrouwbare sluitpost van Team Vermaat.
Onlangs vierde Van Mill zijn zeventigste verjaardag. Sinds dertig jaar is hij de vaste keeper van zaalvoetbalteam Team Vermaat. "Dertig jaar geleden ben ik met onder andere Philip Vermaat begonnen en het bevalt me nog steeds hartstikke goed. Daarnaast ben ik ook lid van d.v.v. Delft en daar speel ik ook al een jaar of dertig."
'MIJN MOEDER WERD ER GEK VAN'
Het keepen zat er al vroeg in bij Van Mill. "Dat begon als zesjarige op de pleintjes. Ik stond altijd in het doel, dat bestond uit twee pilaren. Ik bleef maar duiken. Mijn moeder werd er op den duur weleens gek van dat ik altijd maar gaten in mijn broek viel."
Dat de pensionaris voor de plek onder de lat koos, was niet geheel toevallig. "Want mijn idool in die dagen was Frans de Munck, de Zwarte Panter. Die man kon zo verschrikkelijk goed keepen, dat wilde ik ook."
Het leidde tot een plek onder de lat bij het eerste elftal van het inmiddels ter ziele gegane Victoria in Rotterdam. "Daarnaast speelde ik, als ik op vakantie in Spanje was ook altijd mijn wedstrijdjes met de lokale clubs daar. Ik sta nog steeds het liefst zo vaak mogelijk onder de lat. Ik ben lid van d.v.v. Delft, heb er tot mijn vierenveertigste vast in het derde elftal gespeeld, en als er een elftal voor een wedstrijd zonder keeper zit, weten ze me te vinden. Ik zeg ook altijd iedereen dat als ze een keeper nodig hebben, ze me kunnen benaderen, of dat nu in de zaal of op het veld is."
Van afbouwen is bij Van Mill dus absoluut nog geen sprake. "Ik voetbal niet alleen, ik ga ook nog vijf á zes keer in de week wielrennen. Meestal rijd ik rondjes van veertig tot zestig kilometer, maar als het zomerstop is en er niet wordt gevoetbald, worden de tochten vooral in het weekend langer. Zo fiets ik soms een stuk België in, of naar Cadier en Keer waar ik op het schippersinternaat heb gezeten. Iemand heeft eens voor me uitgerekend dat ik op jaarbasis zestien- tot zeventienduizend kilometer fiets. Verder hoop ik elk jaar dat het gaat vriezen, zodat ik van Delft naar Vlaardingen kan schaatsen om daar moppen te halen."
Maar dat is nog niet alles. "Want op zaterdagavond ga ik naar Rotterdam om salsa te dansen. Het is fijn om in beweging te zijn en het is ook hartstikke gezellig. Pas danste ik met een vrouw van een jaar of vijftig die moe begon te worden. Ik zei: 'Je laat je toch niet afmatten door een oude man van zeventig?' Op zo'n avond moet ik wel oppassen dat ik genoeg drink, want daar gun ik mezelf weinig tijd voor. Dan kan het weleens gebeuren dat je 's avonds met kramp in bed lig."
'ALS HET AAN MIJ LIGT, KEEP IK OP MIJN TACHTIGSTE NOG'
Beweging is er dus volop in het leven van Van Mill. "En dat is niet iets wat in de genen zit. Mijn broers en zussen hebben vroeger wel gesport, maar dat doen ze inmiddels allang niet meer. Wat dat aangaat ben ik de enige uit het gezin die het zolang heeft volgehouden en als het aan mij ligt, sta ik op mijn tachtigste nog steeds onder de lat."
Zijn teamgenoten zouden er maar al te blij mee zijn, want Van Mill is een betrouwbare doelman. "Ik ben vaak wel wat fanatieker dan mijn teamgenoten, maar dat leidt niet tot problemen. We hebben een leuk team, waarvan Philip Vermaat en ik al vanaf het begin deel uitmaken. In de tussentijd zijn er veel spelers gekomen, gegaan en overleden, maar de sfeer is nog steeds hartstikke goed. Onderling lachen we veel en het is altijd gezellig. Die mannen blijven nog weleens hangen om een biertje te drinken, maar ik ga meestal direct na de wedstrijd naar huis, naar mijn hondje. Zelf drink ik nauwelijks alcohol, dus dan voel ik me er niet echt op mijn plek. En het is soms wel lekker om eens op de bank te zitten, want overdag komt dat er nauwelijks van."