Wout Toet was in het verleden goaltjesdief bij De Postduiven en Wippolder.
Wout Toet was in het verleden goaltjesdief bij De Postduiven en Wippolder. "Ook als verzorger bij DHL ben ik nog ontzettend fanatiek in de dug-out." (foto: Roel van Dorsten) Foto: Roel van Dorsten

Hoe gaat het met Wout Toet?

DELFT - Wout Toet (56) speelde in de jeugd van Delfia, maar maakte pas als 26-jarige zijn debuut op de Delftse velden bij Wippolder.

Toet groeide op in de Buitenhof en ging dus bij Delfia voetballen. "Maar toen ik een jaar of veertien was, vroeg mijn zwager of ik met hem bij de veteranen van Postduiven in Loosduinen kwam voetballen. Dat zag ik wel zitten, dus ik vertrok naar Den Haag. Toen ze me daar zagen voetballen, maakte ik blijkbaar indruk, want ik debuteerde op mijn vijftiende al in het eerste elftal. Omdat vervoer voor mij een probleem was, werd ik drie keer in de week opgehaald en thuisgebracht door de elftalleider."

- Hoe beviel het daar?
"In het begin hartstikke goed. We hadden een leuk elftal, werden kampioen in de vierde klasse en ik werd zelfs twee keer topscorer van de Haagse regio. Martin Stoelinga vroeg me drie keer om naar Wippolder te komen, maar ik zat er prima."

- Waarom ging je later toch?
"Bij Postduiven was er wat voorgevallen, waardoor ik helemaal wilde stoppen. Veel mensen verwachtten dat ik terug zou gaan naar Delfia, maar toen Harold Gabeler en Wim van Buuren me vroegen naar Wippolder te komen, zette ik toch die stap. Ik wilde graag met Wim werken; hij was onze buurman en het was wel duidelijk dat hij een visie had. Ik gaf wel aan dat ik vooral wilde proberen om het plezier in het spelletje terug te krijgen."

- Lukte dat?
"Zeker, uiteindelijk was ik te verknocht aan het spelletje. Nog steeds trouwens. Ik kwam terecht bij Rob van der Wees, Danny Lukassen, Arthur Alberts, Leon van Heijst, de Rosseltjes, Arno van Leeuwen en de gebroeders Derwort. De sfeer was geweldig en we haalden meestal de nacompetitie wel. Mijn eerste derby tegen Delfia zal ik nooit vergeten: ik scoorde twee keer. Verder was het weggetikt worden door de oud-internationals een hoogtepunt."

- Wanneer stopte je?
"Definitief toen ik op mijn zevenendertigste een blessure opliep in de Haagsche Courant Cup. Daarvoor speelde ik al niet altijd in het eerste. Ik ging me richten op een trainerscarrière. Ik heb gewerkt in de jeugd van Den Hoorn en Delfia. Daarnaast ben ik assistent geweest bij Vitesse Delft, DHL en Full Speed."

- Wat doe je nu nog?
"Via mijn stiefzoons Andrean en Leander kwam ik weer uit bij DHL, waar ik nu verzorger ben. Toen Wim van Zinnen er trainer was, zegde een verzorger kort voor het seizoen af en toen werd ik gevraagd. Ik zit hier helemaal op mijn plek en heb het hier geweldig naar mijn zin."