Mickael Franci
Zanger-giarist én kersverse vader Mickael Franci (37) praat ons bij over 'zijn' band Mala Vita.
1.Waarom wil je hier bij Spod worden gefotografeerd?
"Hier is het voor mij begonnen. Ik was 14 en vriendjes spraken over bandjes én Spod. Die verhalen hadden een magische aantrekkingskracht op me. Ik kwam hier en dacht direct: hier hoor ik thuis."
2.Wat trekt je aan in deze plek?
"De ruimtes, de instrumenten, de versterkers. Maar vooral de sfeer, die je als 14-jarige het gevoel geeft: dit is ook voor mij weggelegd. Je wordt gestimuleerd en geholpen als je ergens niet uitkomt. Zonder dat was ik blijven denken dat muziek uitsluitend iets is voor virtuozen."
3.Wat is je muzikale
achtergrond?
"Ik ben aan de slag gegaan zonder dat ik ook maar één noot kon spelen. Eerst als drummer. Fanatiek geoefend, zonder dat het ooit ergens naar klonk. Maar het was ontzettend leuk en leerzaam. Later ben ik gitaar gaan spelen en zingen. Het was de tijd van de punk, concertjes in kraakpanden, samen met vrienden punkmuziek maken."
4.Waarom koos je een
andere richting?
"Je ontwikkelt je en je wil je eigen dingen doen. Ik werd verliefd op muziek uit diverse windstreken. Mijn Italiaanse achtergrond bracht me in aanraking met de volksmuziek van dat land. Het was rauw en echt, daar wilde ik iets mee. Ik wilde het mengen met andere muziekstijlen. Ik had een prima idee, maar wist niet goed hoe ik het voor elkaar moest krijgen."
5.Toch gelukt...
"Een vriend kwam aan met platen van bands als Mano Negra. Toen wist ik: er zijn bands die dit doen, dus het kan. Zo zijn we begonnen. Er moest per se een accordeon bij. Ik heb Emil gevonden, een Bosnische jongen. Hij bracht een nieuwe wereld mee en kende veel muzikanten. Op een gegeven moment stonden we met negen man op het podium."
6.Waar kijk je met plezier
op terug?
Reizen en muziek maken is wat ik wilde. Dat is gelukt. Roemenië, Mexico, Frankrijk, Spanje, overal zijn we geweest. Overal gespeeld, pleintjes, festivals en stadions. Echt alles meegemaakt. Ik ben trots dat dat gelukt is met dat zooitje ongeregeld."
7.Hoe zou je jullie muziek
omschrijven?
"Dat heb ik nooit goed kunnen uitleggen. 'Mestizo', Spaans voor mix, komt misschien het dichtst bij: een culturele en etnische mix van punkrock en folkmuziekstijlen uit Europa, Latijns Amerika en de Balkan. Als ik geen zin had in het lange verhaal, zei ik: 'The Clash met een accordeon'. Dat dekt de lading prima."
8.Als burgemeester zou ik...
"Het positieve van multicultureel Delft meer benadrukken. Idioten die via social media aandacht vragen, negeren. Ik ben opgegroeid in zo'n flatwijk met alleen maar Turkse en Marokkaanse vriendjes en dat heb ik alleen maar als positief ervaren."
9.De toekomst?
"Er zijn andere dingen op m'n pad gekomen. Ik ben inmiddels vader. Heb een gave baan gevonden als web-redacteur bij Cordaid, een organisatie voor ontwikkelingssamenwerking. Dus er is minder tijd. Maar we hebben onlangs een nieuwe single uitgebracht, die goed is opgepikt door de radio en in het najaar gaan we weer optreden."
10.Wil je nog iets kwijt aan onze lezers?
"Beste Delftenaren, graag wat minder zeuren. Er wordt van alles georganiseerd, maar bijna niemand komt opdraven. Als je dan de kroeg binnenloopt, hoor je dat er nooit iets gebeurt. Onzin natuurlijk. Dus als er een concertje is, gewoon gaan."