Doelvrouw van Hudito heeft drie doelen
DELFT – De dames van Hudito willen zich dit seizoen handhaven in de eerste klasse en – als het even kan – ook in het linkerrijtje eindigen. Keeper Amber van der Voorn heeft nog een persoonlijk doel: minder dan 20 tegengoals.
"Ja het is wel erg ambitieus, maar je mag altijd dromen", zegt de 20-jarige goalie van Hudito. Vorig seizoen trainde ze al mee met Hudito, maar kwam ze op zondag uit voor eersteklasser Haarlem. Dit seizoen stort ze zich volledig op Hudito. Waarom? "Hudito dames 1 is een ontzettend leuk en gezellig team. Ik was er vorig jaar niet vaak, maar ze betrokken me overal bij." Bovendien zal ze het naar Haarlem reizen missen als kiespijn.
Amber van der Voorn begon op 10-jarige leeftijd met keepen. "Ik bleek er best goed in. En als je ergens goed in bent, is het al gauw leuk. Ik vond het geweldig. Als keeper hoef je maar één kant op te kijken, dat is wel zo fijn. Je hebt overzicht. Ja, het kan weleens fout gaan. Maar als ik net die ene bal eruit tik en die speelster zie balen; dát is het mooie aan keepen."
Het lijkt gevaarlijk om hockeykeeper te zijn, maar dat valt best mee, benadrukt Van der Voorn. "Op dit niveau komt het vaker voor dat je wordt uitgespeeld, in plaats van dat ze de bal kneiterhard vanaf de kop slaan." Bij een aanval van de tegenstander heeft ze slechts oog voor stick en bal. "Ik ben totaal niet met die speelster bezig. Na afloop herken ik daarom weinig gezichten. Ik zie alleen die bal en hoe ze haar stick heeft. Daaraan kan ik vaak al zien waar ze 'm gaat slaan."
Van der Voorn doet er vervolgens alles om de bal te stoppen. Dat kan pijnlijk zijn. "Zo'n keeperspak beschermt ontzettend goed. Het is alleen wel belangrijk dat je weet wat je doet. Sommige delen, zoals je ellebogen en je knieën, zijn niet beschermd. Als daar een bal op komt is dat heel pijnlijk", weet ze uit ervaring. "Want ook ik maak weleens een foutje. Verder is de positie van keeper, vind ik, wel de meest veilige van het veld. Ik ben de enige die is ingepakt. De rest loopt maar tussen de rondvliegende ballen door. Ik heb er nooit een ernstige blessure aan overgehouden. Ik had weleens dat een bal via de lat in m'n nek kwam. Daar had ik wel wat dagen last van. Of 'ie erin ging of niet weet ik niet meer. Het was tijdens een training. Verder is m'n helm eens afgetrapt toen ik lelijk in botsing kwam met een speelster. Toen heb ik wel even knock-out op het veld gelegen."
Ze verwacht dat het een flinke uitdaging wordt haar voorgangster Anouschka van Oosten op te volgen. "Zij was altijd heel sterk in het coachen en neerzetten van de verdediging. Dat is ontzettend belangrijk. Want ook al krijg je de hele wedstrijd niet één bal, dan kun je alsnog ontzettend bijdragen door je verdediging goed neer zetten. De verdediging van Hudito is gewend dat ze een keeper hadden die dit uitstekend deed. Dat moet ik komend jaar dus net als Anouschka proberen te doen."
