'Anderen maken kruiswoordpuzzels. Wij doen dit'
DELFT - De reuzenberenklauw is een exoot, een probleem en niet te stoppen. Leden van de KNNV afdeling Delfland gingen woensdag desondanks de niet te winnen strijd aan.
Door: Jesper Neeleman
Dat doen ze in het gebied rond het Melarium, vlakbij World Art Delft aan de Rotterdamseweg. Als we arriveren steken Cor Nonhof, Frank Herfs en Marijke Heijne al fanatiek hun spades in de grond. Ze dragen laarzen en lange handschoenen. De reden, daar weet Cor alles van. Hij geeft een hand. Met links. Z'n rechter is één grote brandwond. Vorige week ging hij alvast wat bloemtoppen van deze planten knippen. "Ik dacht eerst dat het wel meeviel." Een dag later had hij een tweedegraads brandwond. Pijnlijk? Hij haalt z'n schouders op. "Het valt mee. Het is geen derdegraads brandwond."
'WE ZIJN VAN DE STRAAT'
Maar niet alleen daarom moet deze plant worden uitgeroeid, legt hij uit. "Het is een woekeraar. Als je er niets aan doet, overloopt 'ie uiteindelijk dit hele gebied." Maaien en inzet van schapen helpt iets. Pas als je ook de wortel verwijdert èn oplet dat de zaadjes niet op de grond vallen, kun je 'm weer laten verdwijnen. Is het leuk om reuzeberenklauwen uit de grond te graven? Marijke schiet in de lach. "Ach", antwoordt Cor. "We zijn van de straat. Anderen maken kruiswoordpuzzels. Wij doen dit."
Hij laat een kaart van het gebied zien. Hierop staan bepaalde gebiedjes aangeduid als B1, B2, enzovoorts. We zijn nu bij B2. Nog maar twintig reuzenberenklauw-locaties te gaan. De drie beseffen dat de klus vandaag niet wordt geklaard. "Het is pas de eerste keer dat we dit organiseren. We gaan dit nog enkele keren herhalen. Als meerdere vrijwilligers helpen, kan het best opschieten."
De reuzenberenklauw werd ooit geïmporteerd om onze tuinen mee op te leuken. De plant 'ontsnapte' echter en werd een steeds groter probleem. "Hier langs de rijksweg is het ook verschrikkelijk", weet Cor Nonhof. Hij beseft dat de strijd niet te winnen is. "We kunnen het wel beheersbaar houden." Marijke Heijne is hoopvol. "Misschien kunnen we de strijd op deze plek redelijk winnen", zegt ze. "Al is een gewonnen slag natuurlijk geen gewonnen oorlog." En wie weet doet goed voorbeeld goed volgen en pakken nog meer andere organisaties de handschoenen en spades op. Dat kan geen kwaad. "Deze plant neemt de plekken van onze inheemse planten in", zegt Marijke. "Dat klinkt PVV-achtig, maar als we niks doen, overheersen ze straks een heel gebied."
'DIT WAS NOG EEN MAKKELIJKE'
Als de slag om B2 is gewonnen vertrekken we naar de volgende B, ergens bij een bosrand verderop. "Zo, die doet het niet meer", zegt Frank Herfs, nadat hij de zoveelste berenklauw los heeft gekregen en als triomf neergooit." Cor is lange tijd druk met een berenklauw die tussen boomwortels van een flinke wilg is gaan groeien. Zijn fanatisme verbaast zelfs z'n medestrijders. "Ben je de boom aan het omhakken, Cor?", vraagt Marijke. "Ik hou het maar bij die kleintjes." Cor hakt gestaag door. "Ik heb ook een paar van zulke grapjassen", zegt Frank. Cor hakt verder. Zweet druipt van zijn hoofd. Opgeven is geen optie, vragen we. "Nee", antwoordt hij. "Ik heb aardig wat agressie tegen berenklauwen." Plots houdt het gehak op. "Volgens mij heb ik 'm", zegt hij, hijgend. "Ja, het is wat. Dit geeft wel extra voldoening, hoor. Het kost bloed zweet en tranen, maar dat had ik je vooraf ook beloofd. Dit was trouwens nog wel een makkelijke. Ze staan soms ook tussen de bramenstruiken. Ja, natuurlijk gaan we die óók te lijf."