'Het fietspad is van ons allemaal, dus ook van de wielrenners'
Echt boos is hij niet, maar het ingezonden stuk van Nick Keijzer en Tim van den Eijk over wielrenners (DoZ 16 juli) schoot bij Manfred Bavelaar, voorzitter van Wielerclub een Maatje Meer (WCMM) toch in het verkeerde keelgat: "Dit steekt een wielrenner."
"Het is wellicht goed bedoeld, maar het geeft toch een bijsmaakje", aldus Bavelaar. Het lijkt een beetje mode te worden om op wielrenners te schelden." En hoewel de voorzitter van de WCMM grif toegeeft dat er best wel eens wat misgaat op de Nederlandse fietspaden, vindt hij kwalificaties als 'dopingbommen', 'pseudo-atleten' en 'spaakterrorist' te ver gaan: "alsof we losgeslagen projectielen zijn. Maar wij zijn ook gewoon mensen met gezinnen en een hypotheek, en we komen ook graag weer heel thuis."
Waarschuwen
De WCMM begon ooit als een geintje tussen kroegmaten, maar is in de twee jaar van haar bestaan uitgegroeid tot een serieuze wielerclub. We rijden op dinsdag- en donderdagavond en op zondagochtend. Meestal rond de 50 kilometer, in het weekend meer." En als serieuze wielerclub doen ze er dan ook alles aan om overlast en ongelukken zoveel mogelijk te beperken. "We zoeken zoveel mogelijk de brede fietspaden op. Zo mijden we op dit moment de duinen, want daar is het veel te druk. Ook voor ons is het niet prettig dan steeds in de remmen te moeten." Als we medefietsers zien waarschuwen we ruim van tevoren. We hebben speciaal een elektronisch toetertje zodat we al 500 meter vooruit kunnen waarschuwen. Natuurlijk maken we onszelf zo smal mogelijk. We rijden achter elkaar. En na het passeren zeggen we netjes dankjewel."
We doen ons best, wil Bavelaar maar zeggen, die zelf ook wijst op de problemen waar de wielrenners zelf mee te maken krijgen: fietsers met z'n drieën of meer naar elkaar, honden op het fietspad, auto's die niet uitkijken..." Keijzer en Van Eijk hebben het er ook over dat we zo ongeveer 'uit onze holen komen' in het voorjaar. Maar wij rijden altijd. Het zijn juist de andere weggebruikers die in de lente opduiken." Laten we dus met elkaar rekening houden, is zijn boodschap. "De fietspaden zijn er ook voor wielrenners. En dat kan ook prima, met een beetje geven en nemen." En dan nog even over die 'pseudo-atleten'; Bavelaar: "Ik daag Keijzer en Van Eijk om een keer met ons mee te rijden, zodat zij zelf eens kunnen ervaren hoe het is. Wij stellen de fietsen beschikbaar. Durven zij het aan?"