Judith Marks
Onderwijsassistent Judith Marks (28) gooide op een dag het roer om en besloot ondernemer te worden.
1.Waarom wil je op deze plek worden gefotografeerd?
"Omdat ik hartstikke trots ben op wat we hier voor elkaar hebben gebokst: m'n eigen cateringbedrijfje. Deze ruimte hebben we zelf gecreëerd: de inrichting, vloeren en muren, oude materialen hergebruikt voor het meubilair, noem maar op. Maar het meest trots ben ik op Ela, m'n dochter van 1, die hier achter ligt te slapen."
2.Wat is cateren?
"Voor mij is dat het bereiden steeds wisselende, smaakvolle gerechten op locatie met producten waar we de herkomst van kennen: biologisch brood, zuivel en vlees, verse groenten van het seizoen en olie van zelf geplukte olijven. Kortom: waar lekker gegeten moet worden, daar ben ik."
3.Heb je dit altijd geambieerd?
"M'n moeder is een geweldige kok. Lekker en verantwoord eten was belangrijk bij ons thuis. Toch ben ik onderwijsassistent geworden. Voor ik dit begon heb ik met veel plezier op het Montaigne Lyceum gewerkt."
4.Onderwijsassistent? Leg uit...
"Op de school was weinig klassikaal onderwijs. Leerlingen werkten gezamenlijk in een grote ruimte aan hun taken. Als assistent begeleid je de leerlingen en houd je de boel in het gareel, maar je legt ook zaken uit als een leerling iets niet begrijpt."
5. Een leuk vak?
"Vooral bijzonder. Ik was zelf nog behoorlijk jong en denk dat daardoor de leerlingen en ik elkaar goed aanvoelden. We hadden een prima band en ik fungeerde regelmatig als intermediair tussen de leerlingen en mijn oudere collega's. Het raakte me dat ik het vertrouwen kreeg van kinderen als ze het moeilijk hadden. Aan het eind van het jaar mochten de leerlingen ons anoniem beoordelen. Eén schreef over me: 'Ze is altijd lief en ruikt heel lekker'. Dat deed me wel wat."
6.Toch koos je voor verandering?
"Ik had moeite privé en werk te scheiden. En ik had inmiddels Cas, mijn man, leren kennen. Hij vroeg een keer of ik gerechtjes wilde maken voor een festivalletje dat hij had georganiseerd. Met een vriendin ben ik erin gestapt. Meer klussen volgden, het ging goed en ik was in m'n element. Het idee ontstond om het professioneel aan te pakken."
7.Wat gaf de doorslag?
"Ik had natuurlijk mijn baan, maar m'n omgeving zei: 'Als je het echt wilt moet je het gewoon doen'. Veel jonge mensen geven hun baan op om een droom na te jagen, dus waarom ik niet? Ook bedacht ik me, dat ik later waarschijnlijk meer spijt krijg van de dingen die ik niet heb gedaan dan die ik wel heb gedaan."
8.Waarom op deze plek?
"Toen ik begon deelden we een locatie. Naarmate we meer te doen kregen, groeide de behoefte aan een eigen plek. Die heb ik zo ingericht dat je de Mediterrane sfeer kunt proeven. Mensen kunnen hier een kopje koffie drinken, een broodje eten en met eigen ogen zien wat hier allemaal mogelijk is."
9. Als ik burgemeester was...
"Het is een beetje preken voor eigen parochie, maar ik zou het ondernemers in de stad makkelijker maken om te ondernemen. Initiatieven zoals in andere steden zie je hier maar heel langzaam van de grond komen. Ik zou als burgemeester iets meer buiten de lijntjes kleuren."
10.Wil je nog iets kwijt
aan onze lezers?
"Ook die raad ik aan wat meer buiten de gebaande paden te gaan. Ga eens ergens anders heen. Delft is meer dan dat ene café op de Markt. Er valt genoeg te ontdekken, ook buiten het centrum. Denk aan Lijm & Cultuur, de Schoenmaker Plantage en nog heel veel meer."