Mannen DSR-C gooien de beuk erin voor elkaar èn Keniaanse studenten
DELFT – De studentenrugbyers van DSR-C zijn onlangs gepromoveerd naar de ereklasse. Volgend jaar bestaat Neerlands oudste rugbyclub honderd jaar. Alle reden dus eens iets speciaals èn iets voor een ander te doen.
Door: Jesper Neeleman
Dus gaan de studenten komende tijd zeven Rugby Sevens-toernooien spelen om geld op te halen voor Friends for Life. Op die manier wil DSR-C ervoor zorgen dat zeven arme studenten in Kenia zeven jaar lang van onderwijs worden voorzien. "We zijn door Friends for Life benaderd en dit doel spreekt ons heel erg aan", vertelt Michiel Snijders, 24-voudig ex-international en al zes jaar coach van DSR-C.
De actie voor het goede doel is niet onopgemerkt gebleven. De Delftenaren mogen daarom eind mei meedoen aan het prestigieuze Amsterdam Sevens, waar normaal alleen de beste teams ter wereld aan meedoen. "We spelen daar tegen de Lionel Messi's van het rugby", zegt Michiel Snijders.
-We kunnen steunen met een bedrag van zeven euro per try. Dat kan wel in de papieren gaan lopen?
Snijders: "Dat valt mee. Tegen die topteams halen we waarschijnlijk nul try's, dan krijgen we gewoon een pak slaag. Maar tegen andere meer gelijkwaardige ploegen scoren we er misschien drie of vier. Het zijn wedstrijden van twee keer zeven minuten. Dat lijkt kort, maar het is heel intensief. Omdat je met zo weinig spelers op het veld staat mag je soms 90 meter sprinten en als je de bal verliest mag je weer negentig meter terug sprinten. Verschrikkelijk zwaar, maar het Sevens Rugby is heel populair."
-Hoe goed zijn jullie momenteel?
"Nu we naar de Ereklasse zij gepromoveerd behoren we bij de top 10 van Nederland. Het soort rugby dat we spelen is open en avontuurlijk. Voor Sevens is dat ideaal."
-Hoe kijk je terug op het reguliere rugbyseizoen?
"We hikken al een aantal jaren tegen promotie aan, maar kwamen steeds net tekort. We zijn dit jaar begonnen met een fitnesscoach en hebben daar de vruchten van geplukt. Verder hebben we er enkele talenten uit Den Haag bij gekregen. We waren elke wedstrijd veel beter dan de tegenstander. Dat kan ik zeggen, want we werden ongeslagen kampioen. Nu begint de echte uitdaging. Of we het langer dan een jaar volhouden in de Ereklasse is de grote vraag."
-Waarom?
"We zullen nog harder gaan trainen, nog fitter worden en die jongens nog beter begeleiden. Maar helaas heb je nu ook in het rugby het buitenlandersverhaal. Tot voor kort mocht je maximaal 3 buitenlandse spelers hebben, maar dat is nu vrijgegeven. Dat begon in de ereklasse maar druppelt nu al door naar de eerste klasse. Afgelopen jaar speelden we al tegen allerlei ingevlogen Nieuw-Zeelanders. Het is ook in dat opzicht ontzettend knap wat wij met zo'n beperkte groep doen. Maar ik sta wèl wekelijks met zestig man op het veld. Dat is die koormentaliteit. Als ze moeten trainen staan ze er allemaal. Als er vijf uit één studentenhuis met hun spullen richting de club willen, dan trekken ze ook – hup - die zesde van de bank."
Wie de rugbyers en hun goede doel wil steunen kan dit doen via www.dsr-c.nl