Hoe gaat het met Hans Stalman?
DELFT - Hans Stalman (50) is al 43 jaar lid van d.v.v. Delft en speelde met tweelingbroer Gerard in het eerste.
Stalman begon met voetballen aan de Juniusstraat. "Ik speelde in de jeugd met mijn broer in het elftal. Toen we wat ouder werden, werd ons door seniorenelftallen gevraagd om op zondag mee te doen, soms wel anderhalve wedstrijd. Onze overstap naar de senioren viel samen met de verhuizing naar Kerkpolder. We bleven als enigen over, omdat de rest niet op zondag wilde voetballen."
- Kwam je meteen in het eerste?
"Nee, een echt goede voetballer was ik niet. Ik moest het meer van mijn beleving en inzet hebben. Na een jaar in het derde kwam ik in het tweede terecht, waar Pierre van Zinnen trainer was. We werden twee keer kampioen. Na vier jaar haalde Piet de Vries me bij het eerste."
- Met wie speelde je daar?
"In het begin met Ron Hogenboom, Wim de Bruin, Robert van den Berg en Willem Warnaar. Later stopten die jongens ermee en kwamen John van den Ende, Ronald van Rossum, de gebroeders Verhagen en George Stroomberg erbij."
- Waarom dan zoal?
"Om van alles, John van den Ende was een gangmaker. Zo hadden we keeper Koos Bühler met gehoorapparaten. Toen hij de kleedkamer in kwam, gingen we zachtjes praten. Hij kon ons niet horen en zette zijn gehoorapparaat steeds harder. Op een gegeven moment gingen we schreeuwen. Hij wist niet hoe snel hij weg moest komen."
- Wat zijn de mooiste herinneringen?
"De twee keer dat we met Pierre kampioen werden, maar ook de drie keer dat we de Stad Delft Bokaal wonnen, twee keer als speler en één keer als speler/trainer. Verder waren de derby's tegen BEC, Wippolder, DHL en Concordia altijd bijzonder. Het zogeheten bloed aan de paal."
- Waarom stopte je?
"Op mijn negenentwintigste had ik veel last van mijn knieën en vroeg Joop Hoornweg of ik zijn assistent wilde worden bij de dames van KFC '71. Ik haalde mijn TC3 en ben drie jaar lang assistent geweest, tot Richard Middelkoop me als assistent bij d.v.v. Delft vroeg. Dat heb ik vier jaar gedaan, erna ben ik vijf jaar verzorger geweest en toen gingen mijn kinderen voetballen."
- En toen?
"Ben ik hen in de jeugd gevolgd, vaak als assistent-trainer, later als hoofdtrainer en leider. Inmiddels ben ik verzorger bij het tweede, waar mijn zoon Michael in speelt. Vaak blijf ik als het eerste thuis speelt, die wedstrijden ook kijken."