Achtergebleven visserslood in het water: niet gevaarlijk en niet wenselijk
DELFT – Jaarlijks blijft in Nederland 54 ton visserslood achter in het water, blijkt uit onderzoek van Deltares. Gevaarlijk? Nee, zeggen sportvisserij en het Hoogheemraadschap van Delfland, maar het is ook niet bepaald wenselijk.
Door: Jesper Neeleman
Lood vormt momenteel geen knelpunt in de waterkwaliteit in onze regio en de gemeten concentraties liggen 'ruim beneden de kwaliteitsnormen'. Dat blijkt uit antwoorden op schriftelijke vragen die de PvdA hierover aan Delfland stelde. Lood hoort niet thuis in het water, antwoordt Delfland. Maar: Delfland kan weinig veranderen aan het gebruik van lood in de sportvisserij. 'Hengelsportverenigingen moeten hun verantwoordelijkheid nemen en zich inzetten om het loodgebruik onder hun leden te verminderen of zelfs te beëindigen', stelt het waterschap. Dus brengt het Hoogheemraadschap van Delfland dit onderwerp regelmatig onder de aandacht van hengelsportverenigingen.
"Lood is een giftig metaal en hoort niet in het milieu. Er mag best meer worden gedaan om te voorkomen dat dit in het water komt", vindt Leon Hombergen, de Delftse fractievoorzitter van de PvdA in Delfland. Hij is niet gerust gesteld door de antwoorden. "Ze stellen het momenteel een beetje aan de orde. Lood blijft achter op plekken waar wordt gevist en waar ook kinderen zwemmen, daar moeten we niet laconiek over doen. Jammer dat Delfland zich achter de normen verschuilt. Er zijn prima alternatieven voor het gebruik van lood. Denemarken en Groot-Brittanië hebben vissen met lood daarom al volledig verboden."
Er zijn inderdaad alternatieven, onder meer van steen en beton. "Maar het grote probleem is dat er weinig gewicht in die massa zit", weet Marco Koster, eigenaar van Henk Koster Hengelsport. Voor de karpervisserij, waarin zwaardere gewichten wordt gebruikt, werken die alternatieven prima. "Maar voor de loodjes die voor het witvissen worden gebruikt en het zeevislood zijn geen alternatieven. Ja, er zijn wel steenloodjes, maar die bevallen niet zo goed." Dus valt ook de vraag naar alternatieve gewichten tegen, merkt Koster.
René Berger is voorzitter van Sportvisserij Belangen (SVB) Delfland, een regionale organisatie waarbij 13.000 vissers zijn aangesloten. Berger bevestigt dat er geen alternatieven zijn voor kleine loodjes. "Maar iedereen beseft wel steeds meer dat lood niet goed is voor het milieu", zegt Berger. "Ook binnen de SVB Delfland zijn we ons bewust van het vervuilende karakter van lood. Lood kost geld dus proberen vissers te voorkomen dat ze dit verspelen. Maar: als je kijkt naar het effect dat achtergebleven lood heeft op de waterkwaliteit, dan is dit bijzonder weinig. Als we lood verbieden is het water niet opeens tien keer gezonder. Dat neemt niet weg dat wij onze verantwoordelijkheid moeten nemen."
Hoe? Door loodvrij vissen onder leden te promoten, iets dat de landelijke organisatie Sportvisserij Nederland ook steeds meer doet. SVB Delfland heeft daarnaast plannen voor loodvrije viswedstrijden. Maar verder geeft deze belangenorganisatie, net als het Hoogheemraadschap van Delfland, aan het niet te kunnen verbieden. "Samen willen we echter tot een goede oplossing komen."
Over die oplossing verschilt iedereen van mening. Volgens PvdA-fractievoorzitter Hombergen moet Delfland zich meer inspannen om ervoor te zorgen dat minder lood in haar eigen wateren komt. "Verder moeten we dit via nationale wetgeving aan de orde stellen, dus stuur ik de antwoorden van Delfland ook door naar onze collega's in de Tweede Kamer." Volgens René Berger moeten de alternatieven verder worden ontwikkeld, zodat vissers nauwelijks nog verschil merken. Marco Koster denkt dat die vissers moeten worden getriggerd met lage prijzen. Nu zijn de prijzen voor lood en alternatieve gewichten vrijwel hetzelfde. "Dus kiezen vissers toch voor dat compactere loodje. Maar als ervoor wordt gezorgd dat alternatieven de helft goedkoper zijn, dan zouden vissers dit veel eerder kopen."