Teleurstellende prestaties DHL voeden frustraties Bas Voogt
DELFT - Het loopt niet lekker bij DHL. De laatste overwinning van de Leeuwen dateert van 4 december vorig jaar. Afgelopen weekend werd met 0-3 van Oliveo verloren.
"Dat het niet lekker loopt is nog zacht uitgedrukt", vertelt Bas Voogt die afgelopen zomer overkwam van Delft. "We hebben sowieso een heel smalle selectie, maar als je dan ook nog eens met blessures van dragende spelers te maken krijgt, dan wordt het al helemaal lastig."
Dus moest trainer René Slegtenhorst zondagmiddag creatief zijn en vulde hij zijn beschikbare eerste elftalspelers aan met spelers uit het tweede en derde om tot een elftal te komen. Voogt was daarbij één van de eerste namen die op papier stond. "Vorig seizoen ben ik halverwege gestopt bij Delft en ik wilde het daar sowieso bij laten. Mijn vader adviseerde echter om me toch ergens in te schrijven voor het geval het weer ging kriebelen. Daarom heb ik me bij DHL aangemeld; ik ken René Slegtenhorst en meer mensen binnen de club, vooral doordat ik met een heel aantal gasten al bij DHC heb gespeeld. Vanaf het begin van het seizoen ben ik op de dinsdag mee gaan trainen, maar het was in beginsel niet zozeer mijn bedoeling om ook wedstrijden te gaan spelen."
"IK WILDE DE TRAINER NIET LATEN ZAKKEN"
Toch werd al vóór de winterstop een beroep op de 33-jarige middenvelder gedaan. "Ik ben mee gaan spelen, omdat ik het elftal en de trainer niet wilde laten zaken. Ik begon op het middenveld, maar raakte al snel geblesseerd aan mijn hamstring, iets wat eigenlijk als een rode draad door mijn carrière loopt. De afgelopen weken neem ik de plaats centraal achterin van Marvin van der Krogt, die tijdens de wintersport een paar weken geleden een zware schouderblessure opliep, in. Dat is jammer, want ik had graag met hem samengespeeld, net als in de jeugd bij DHC."
De tijden zijn sowieso veranderd. Voogt opereert nu als centrale verdediger en dat is niet altijd een pretje. "Ik heb een winnaarsmentaliteit en kan er goed ziek van worden als we verliezen. Dat gebeurt de laatste tijd ook gewoon te vaak. Dan ga ik me ergeren aan dingen, maar het meest nog aan mezelf. Ik merk dat het niet meer zo makkelijk gaat als vroeger en daar erger ik me aan. Zondag kan ik tegen Graaf Willem II Vac ook niet meedoen vanwege een schorsing. Ik heb in de zeven wedstrijden die ik gespeeld heb vier gele kaarten opgelopen. Dat is eigenlijk niks voor mij, want ik heb seizoenen gespeeld waarin ik één kaart pakte. De kaarten die ik nu pak, komen vooral voort uit frustratie."
Toch ziet Voogt ook lichtpuntjes. "De trainingen zijn echt leuk. Daar blijkt ook wel dat we echt kunnen voetballen, maar door mijn opleiding kan ik alleen op dinsdag trainen. Daarnaast zag je zondag bijvoorbeeld dat Pieter Buitendijk, die normaal in het derde speelt, maar de plek van Joris Aerns innam, onze beste man was."
"HET LEIDT TOT FRUSTRATIE"
Voogt denkt dat hij met zijn laatste serie wedstrijden als eerste elftalspeler bezig is. "Zeker als de resultaten zo tegenvallen, vind ik het moeilijk om me ervoor op te laden. Dan leidt het vooral tot frustratie. Vroeger in de jeugd was voetbal de hele wereld, maar inmiddels zijn er ook zoveel andere prioriteiten. Ik kan het dan ook steeds beter relativeren, al is dat op de wedstrijddag zelf wel lastig."
Wat dat aangaat kijkt Voogt met bewondering naar bijvoorbeeld Joris Aerns, die een paar jaar ouder is, maar nog steeds een sterkhouder is. "Hij heeft ook veel last van hamstringblessures gehad, maar hij is nu hartstikke fit en nog steeds heel belangrijk voor het elftal. Ook Marvin van der Krogt, die ongeveer net zo oud is als ik, en naast de trainingen drie keer in de week in de sportschool zit, bewonder ik. Ik kan het denk ik niet meer opbrengen, maar het is vaker weer gaan kriebelen."