Tibor Korozsi traint zich drie slagen in de rondte om in augustus een Ironman te voltooien. Hier is hij in actie tijdens een rondje Delftse Hout. (foto: Koos Bommelé)
Tibor Korozsi traint zich drie slagen in de rondte om in augustus een Ironman te voltooien. Hier is hij in actie tijdens een rondje Delftse Hout. (foto: Koos Bommelé) Foto: Koos Bommelé

De letterlijk en figuurlijk lange weg van een Ironman

DELFT – Ja, Tibor Korozsi vraagt zich bijna dagelijks af waar hij toch aan is begonnen. En toch doet hij het. Hij traint zich momenteel suf om komende zomer een Ironman te doen.

Door: Jesper Neeleman

Dat betekent dat hij in augustus tijdens deze wedstrijd in Maastricht 3,8 kilometer door open water mag zwemmen, 180 kilometer mag fietsen, gevolgd door een volledige marathon, dus 42,2 kilometer.
Opmerkelijk genoeg was de 42-jarige Delftenaar nooit zo sportief. Als kind zat hij even op atletiek, tijdens z'n dienstplicht was hij sportief, maar daarna volgde een lange tijd van rust. Het was in 2013 dat hij eens 400 meter ging hardlopen. Die 400 meter werd een kilometer. Hij kreeg de smaak te pakken. Al gauw volgden halve en een hele marathon. "Het is denk ik het klassieke voorbeeld van iemand die de 40 passeert. De een koopt een motor. Ik doe dit."
En met 'dit' bedoelt hij de lange weg naar een Ironman en de hoge trainingsintensiteit. "M'n schema begon in januari met 10 uur in de week, dat moet ik uitbouwen naar 16 uur in de week. Anders heeft het geen zin. Wat wel leuk is, is dat ik tussen 2014 en nu al 3500 kilometer heb hardgelopen. Ik heb wel wat ervaring en heb m'n lichaam steeds beter ontwikkeld en ontdekt. Dat is ook wat waard. Want het is niet alleen maar hard trainen; je moet ook nadenken over voeding, welke snelheid is ideaal en hoe staat de stroming in open water?"
-Waar haal je de voldoening uit?
Tibor Korozsi: "Als m'n planning klopt, ik gezond blijf, niet val, er geen gekkigheid gebeurt en de finish haal, dan sluit ik iets geweldigs af. Iets waar ik best veel voor heb moeten laten. Dat gevoel is echt machtig. De weg er naartoe is ook mooi. Gisteren liep ik met gemak 30 kilometer hard. Het kost ineens geen moeite meer. Dat is wel fijn. Als ik twee jaar terug een halve marathon liep, dan was ik daarna helemaal kapot en de hele dag chagrijnig."
-Zijn er ook minder leuke kanten?
"De trainingsintensiteit is hoog. Een privéleven is er niet meer. Ik werk fulltime, heb een gezin met twee dochters die aandacht vragen. Al het andere vervalt. Vrienden en kennissen staan op laag pitje. Gelukkig is er Facebook. Ik drink al maanden geen alcohol meer. Als ik straks om 5 uur naar huis ga, zit ik van 7 tot 9 op de spinningfiets. Daarna doe ik een uur krachttraining, dan ga ik naar bed. Morgen verloopt hetzelfde. In het weekend staan lange duurlopen op het programma."
-Vraag je je weleens af: waar ben ik aan begonnen?
"Dagelijks. Het weer zit niet altijd mee. En ook al regent het; de trainingen stoppen niet. Dan maar nat thuiskomen. Ik moet toch kilometers maken."
-Wat wordt je volgende project?
"Verder dan dit gaat bijna niet. Dan moet je het in extremen zoeken. Zo heb je een extreme triatlon in Zwitserland, door de bergen. Moet je bijvoorbeeld zwemmen in water van 7 graden Celsius. Laat ik eerst maar eens de start van de Ironman halen. En dan proberen in 13 uur en 32 minuten de finish te halen. En alles wat ik sneller ben, zou helemaal geweldig zijn. Dan ben ik waarschijnlijk een week lang euforisch."