Hoe gaat het met Gerard Drevijn?
DEN HOORN - Gerard 'Kei' Drevijn trekt al ruim vijfenveertig jaar met zijn voetbalvrienden van BEC op.
Drevijn begon relatief laat met voetballen. "Voor die tijd judode ik, maar toen ik vijftien was, kreeg ik een aanschrijving. Mijn broers Henk en Koos speelden al bij BEC en in de Wippolder voetbalden we vaak op straat. Ik sloot me als 15-jarige aan en kwam meteen in de A1 terecht."
- Duurde het lang voor je in het eerste stond?
"Nee, René den Os, die nog jonger was, en ik werden al snel voor de leeuwen gegooid door Piet de Vries. We speelden in een elftal met onder anderen Jan Olsthoorn, Theo Bosman en Ton Verhoeven. Die waren zo goed, dat je vanzelf mee ging voetballen. Ik begon als rechtsbuiten, heb zelfs nog even in de spits gestaan, maar werd uiteindelijk rechtsback."
- Wat voor speler was je?
"Ik moest het vooral van mijn werklust hebben. Zo kwam ik aan mijn bijnaam. In een wedstrijd tegen Wippolder won ik bijna elk kopduel van Chris Vaderloos. Hij werd er gek van en noemde me uiteindelijk 'Kei'."
- Hoe waren de resultaten?
"Wat dat aangaat mag ik niet klagen; we werden twee keer kampioen en haalden twee keer de laatste vier in de Haagsche Courantcup. We stonden er slecht voor in de vierde klasse en wonnen van Scheveningen, dat dat jaar naar de hoofdklasse promoveerde. We hadden een geweldig elftal met Moos Loomans, Dirk van Puffelen, Johan Rooijakkers, Piet van der Hoeven en Dennis en Muk van Berkum. Dat was fijn voetballen."
- Veel gelachen ook?
"Absoluut, bij BEC gebeurde er altijd wat. Een mooi voorbeeld is een beslissingswedstrijd in de nacompetitie tegen Excelsior '20. We stonden met 3-1 achter en Willem Berkien pakte een rode kaart. Ronald de Vreede en ik liepen warm en hun trainer vroeg: 'Wat gaan jullie nou doen?' We zeiden niks en toen we erin kwamen, gaf ik de voorzet voor de 3-2 en scoorde Ronald de 3-3 waardoor wij promoveerden. Uiteindelijk gingen we naar die trainer toe en zeiden we dat dat ons plan was geweest. Ook hebben we na een kampioenschap eens gekampeerd op het hoofdveld. Alhoewel, we kregen wel de sleutel van de kantine."
- Wanneer stopte je bij het eerste?
"Ik ben met Moos Loomans naar het derde gegaan, maar toen andere jongens in het tweede gingen spelen, gingen we daarheen. Uiteindelijk zijn we als vriendenelftal verder gegaan en we spelen nu als DVC zondag 1. Helaas voetbal ik al een jaar of dertien niet meer, omdat ik knieproblemen en inmiddels ook een kunstknie heb, maar ik ben er op vrijdagavond en zondagmiddag altijd bij. Het draait toch om de derde helft..."