Ellen Rijsdorp
Ellen Rijsdorp is al 25 jaar keramist. De 54-jarige Delftse zou niks liever willen en kijkt terug op een mooie tijd.
1. Waarom wilde je in je atelier in Bacinol 2 worden gefotografeerd?
"Dit is mijn tweede thuis. Hier kom ik elke dag. Het is een hele fijne plek, waar ik altijd weer fluitend naartoe ga. Ik vind het heerlijk om hier 's morgens om 8 uur aan te komen en de hele dag te werken."
2. Hoe is het 25 jaar geleden allemaal begonnen?
"M'n docent handvaardigheid van de middelbare school stimuleerde me naar de kunstacademie te gaan. Daar ben ik vroegtijdig mee gestopt, omdat ik echt het ambacht in de vingers wilden krijgen. Toen ben ik de keramiekopleiding gaan doen. Na vijf jaar wilde ik alle technieken die ik had geleerd toepassen in een eigen vormentaal en spelen met vormgeving. Door uit het midden te draaien, of ondersteboven. Heel ongebruikelijk, maar dáár ligt de uitdaging. En dán is er ook een markt om het te verkopen. Met servies is dat lastig. Dat kopen Nederlanders liever bij Ikea."
3. Was je als klein meisje al creatief?
"Ik was wel altijd veel aan het knutselen, ja. Op woensdagmiddag deden we dat bij een kunstenaar in z'n atelier. Dat was een walhalla. Er was van alles aanwezig en je kreeg er geen opdrachten. Daar maakte ik van alles van oude melkpakken en zo. Zo leerde ik spelen met m'n fantasie."
4. Waarom koos je juist voor keramiek?
"Ik hou ervan als iets technisch niet makkelijk is. Het is enorm bikkelen om te leren draaien en daar vervolgens ook nog eens je eigen draai aan te geven. Klei is mooi materiaal. Het is overal ter wereld te vinden, het kost niks en het raakt nooit op. En of het nu je wc, je koffiekop of de bakstenen van je huis zijn: klei is overal."
5. Wat was het hoogtepunt van de afgelopen 25 jaar?
"Vorig jaar heb ik een maand als artist in residence gewerkt in het Chinese Jingdezhen. Dat was echt heel bijzonder. De keramische wereld voelt altijd als één grote familie. Iedereen heeft dezelfde manier van denken en werken. Het voelt al gauw als thuis. Dat was ook in China zo."
6. Wat kunnen we van Chinezen leren?
"Ze zijn heel behulpzaam, zorgzaam en dienstbaar. Kopiëren is voor hen een vorm van respect. De persoonlijke contacten die ik daar heb opgedaan waren heel warm."
7. Als ik burgemeester van Delft was, dan...
"Delft is een internationale stad met veel mensen van allerlei nationaliteiten. Ik zou ervoor proberen te zorgen dat hier aandacht voor is. Gebruik alle krachten die er in de stad zijn. Dat geldt niet alleen voor de burgemeester, maar voor alle Delftenaren."
8. Had je afgelopen 25 jaar dingen anders willen doen?
"Nee, ik probeer te doen wat ik wil doen. En als het niet lukt dan is dat jammer. Dan leer je daar ook weer wat van. Ik ben gestopt met de kunstacademie, heb een vaste baan opgezegd om met keramiek te kunnen werken. Ik vind het belangrijk om mijn hart te volgen en dat heb ik m'n twee kinderen ook proberen voorgelegd."
9. Waar ben je trots op?
"Dat het is gelukt keramist te worden en daar mijn inkomen uit te halen, zonder concessies te doen aan mijn vormentaal."
10. Hoe ga je je jubileum vieren?
"Met een driedaagse tentoonstelling van mijn werk, op 17, 18 en 19 maart in mijn atelier. Ik presenteer dan nieuw werk en leg uit hoe dit is gebaseerd op het werk dat ik in China maakte. Ik ben heel benieuwd hoe mensen hierop gaan reageren."