Pablo Bos (midden) kwam met Delft tegen VUC niet verder dan de stand die op het scorebord staat.
Pablo Bos (midden) kwam met Delft tegen VUC niet verder dan de stand die op het scorebord staat. "En dat is jammer, want we hadden recht op meer." (foto: Roel van Dorsten) Foto: Alphons de Wit

'Delft zal zich, ondanks het Delft-verhaal, zeker handhaven'

DELFT - Delft lijkt de weg naar boven weer gevonden te hebben. De ploeg van trainer Oscar Laguna Burgos bezet een keurige zevende plaats op de ranglijst, maar het gat met de onveilige posities is momenteel maar twee punten.

Toch zijn de Kerkpolderbewoners bezig met een serie van vier ongeslagen wedstrijden op rij. "Daarin haalden we acht punten", vertelt de 26-jarige middenvelder Pablo Bos. "Maar dat hadden er twaalf moeten zijn. Afgelopen weekend speelden we een half uur lang tegen tien man van VUC, maar konden we het veldoverwicht niet omzetten in doelpunten, waardoor het 1-1 bleef. De week ervoor bij Voorschoten '97 was helemaal bizar: wij maakten diep in de blessuretijd de 2-3, maar in de aanval die volgde maakten zij nog gelijk. Dat is zuur, want we kunnen de punten goed gebruiken."
Het zit Delft, dat dit seizoen maar liefst acht keer gelijkspeelde in negentien wedstrijden, niet mee, weet ook Bos. "Vroeg in het seizoen overleed de vriendin van onze rechtsback. Dat had een enorme impact op de groep, want ook buiten het veld gaan we heel veel met elkaar om."

"DAT WAS EEN ADERLATING"
Daarnaast besloot in de winterstop een aantal bepalende spelers de club direct vaarwel te zeggen. "Dat is een aderlating geweest, want we hebben wel aan kwaliteit ingeboet. Ik denk dat als zij er nog geweest waren, we wel iets meer punten hadden gehad. Maar feit blijft dat er binnen de groep die overblijft genoeg kwaliteit is om ons veilig te spelen."
Bos zelf is met jarenlange ervaring in de hoofdklasse bij Vitesse Delft, Neptunus-Schiebroek en Quick ook een welkome aanvulling in de selectie van Oscar Laguna Burgos. "De keuze om naar Delft te komen is een bewuste geweest. Mijn beste vriend Anthony Sintniklaas en ik wilden graag samen voetballen bij een club in Delft. Aangezien we het allebei hartstikke druk hebben met ons werk en niet standaard drie keer in de week kunnen trainen, kozen we voor Delft. Inmiddels hebben we hier veel meer vrienden. Verder is het handig dat ik door de voetbal mijn ouders een paar keer per week zie. Ik woon in Rotterdam en werk in Amsterdam, maar op de trainingsavonden eet ik bij hen."
Daar komt hij ook zijn broer Mauro tegen, die keeper is bij Den Hoorn. "Of we nog eens samen zouden willen spelen? Natuurlijk, dat lijkt me hartstikke leuk, maar het is geen doel op zich. Ik zie het ook niet zo snel gebeuren, want we hebben het allebei heel erg naar ons zin waar we nu zitten. Voor onze ouders zou het handig zijn, want nu moeten ze steeds kiezen waar ze gaan kijken. Wat dat aangaat zou het fijn zijn als Den Hoorn dit seizoen promoveert, want dan zijn er in ieder geval twee wedstrijden per seizoen waarin we allebei spelen."

"HET IS HET DELFT-VERHAAL"
Dat zou dus betekenen dat Delft zich dit seizoen veilig weet te spelen. "Dat we er nu zo voor staan is een beetje het Delft-verhaal. Zowel afgelopen seizoen als dit seizoen waren de verwachtingen hooggespannen, maar vielen de prestaties in het begin tegen. Vorig seizoen pakten we uiteindelijk de laatste periode nog. Dit seizoen ga ik ervan uit dat we bovenin de middenmoot zullen eindigen."
Daarop maakt Delft het meeste kans als ze met zo min mogelijk blessures te maken krijgen. "Maar dat is op dit moment niet zo. Door blessures spelen we zelden in dezelfde basisopstelling. Het mooie daarin is dat Levi Schut vanuit de jeugd is komen bovendrijven. Hij kan heel goed voetballen en daardoor is zijn aanpassing heel voorspoedig verlopen."
Zelf is Bos dit seizoen gelukkig gevrijwaard van blessures. "Maar ik heb een zwakke knie, die elke week wordt ingetapet. Maar zolang hij het houdt, blijf ik doorgaan met voetballen."