Geboortehuis Johannes Vermeer wordt een toeristische attractie
DELFT - Johannes Vermeer groeide op aan de Voldersgracht 25. In dit pand wordt nu al maanden keihard geklust om het in de oorspronkelijke staat terug te brengen en er een toeristische attractie van te maken.
Door: Jesper Neeleman
Het pand is gekocht door Van Mierlo Vastgoed, tevens eigenaar van het Vermeer Centrum Delft, even verderop. Voldersgracht kent een lange historie. Het is gebouwd rond het jaar 1550. De vader van Vermeer runde hier een herberg: De Vliegende Vos. Zo'n 17de eeuwse herberg, met horeca en slaapplaatsen, moet komende zomer al terugkeren.
"We zijn het pand al weken aan het strippen en hebben al bijna honderd kuub aan troep afgevoerd", vertelt projectleider en toekomstig uitbater Christiaan Baljé. Een deel van die honderd kuub kleeft nog als stille getuige aan zijn kleding. "Op sommige plekken zaten wel drie lagen plafonds." Hoe meer werd gesloopt, hoe interessanter het werd. Onder alle gips- en stuclagen en achter nieuwe balken verschenen niet zelden eeuwenoude bouwonderdelen uit de tijd van Vermeer. Bouwhistorisch onderzoeker Willem Annema (71) keek er z'n ogen uit. "Dit is heel interessant", zegt Annema, terwijl hij op de begane grond naar de balken aan het plafond kijkt. "Het meest bijzondere is wel dat je hier een indeling ziet dit de geschiedenis van het pand weergeeft."
Christiaan Baljé (49) is vooral enthousiast over het plafond, verderop in het pand. "Het lijken net vlekken, maar als je goed kijkt zie je dat hier allerlei tierelantijntjes op het plafonds zijn geschilderd." Annema: "We veronderstellen dat dit hier al in de zeventiende eeuw op is geschilderd. Dit moet een bijzondere kamer zijn geweest." Zou Vermeer het er eigenhandig op hebben geschilderd? Dat lijkt beide mannen sterk. Vermeer woonde tot z'n tiende in dit pand. "Bovendien zie ik hier nog geen Melkmeisje in terug", lacht Baljé. "Het is in elk geval een kamer waar we met plezier in staan", voegt Annema eraan toe. Desondanks gaan we verder, naar een achterhuis waar de tocht vrij spel heeft. "Dit deel gaan we inrichten als het woonhuis van Vermeer", legt Baljé uit. Het voorste deel keert terug als herberg.
Boven wordt een woning. Ook hier zien we oude elementen en zwarte sporen waar ooit de stookplaats was. "Dit is wel zeventiende eeuws", weet Annema zeker. Even verderop blijkt de tijd niet altijd helend te werken. Drie grote balken aan het plafonds zijn na jaren van lekkage bijna compleet doorgerot. "Dat is het voordeel van alles strippen", blijft Baljé positief. "Zelfs eikenhout blijkt het bij lekkage te begeven." Annema merkt op dat het grenen balken betreft. Ook de trap naar de tweede verdieping heeft haar beste tijd gehad. "We moeten er maar niet met z'n drieën tegelijk op", waarschuwt Baljé. Ook op de bovenste verdieping druipt de geschiedenis van de muren. "Misschien speelde Vermeer hier wel verstoppertje." Komende zomer is het de bedoeling dat hier toeristen kunnen overnachten. "Dat is het streven, maar of het gaat lukken, is de vraag." Voor het zover is krijgt iedereen de kans het pand in z'n huidige staat te bewonderen. Woensdag 28 december is er van 13.00 uur tot 17.00 een open dag en worden rondleidingen gegeven.