'Zonder verbeelding is de wereld niks'
n Vervolg van de voorpagina
De tentoonstelling is in ruimtes die hier doorgaans niet voor worden gebruikt. Zoals de Waalse Kerk. "Hier zijn de kleinere onderdelen van de strandbeesten te zien", zegt Jansen. Die heb ik bewaard. Ik dacht dat dat nog weleens van pas zou komen bij een tentoonstelling in Museum Prinsenhof." In de Van der Mandelezaal, omgedoopt tot reanimatiekamer, laat Theo Jansen strandbeesten tot leven komen. Door eraan te trekken of er met een pomp lucht in te blazen. "Niet te dichtbij komen", waarschuwt hij. "De flessen kunnen ontploffen." Zelf heeft hij z'n veiligheidsbril opgezet. Hij loopt naar een relatief nieuwe creatie: De rups. "Onbegrijpelijk dat de mens hier niet eerder op is gekomen. Deze heeft maar één nadeel: hij kan niet sturen." Het volgende strandbeest doet weinig. Jansen probeert het in beweging te trekken. Rommelt aan wat slangetjes en merkt dan dat de compressor uit staat. "Blijf afstand bewaren, hè?", zegt hij, terwijl hij naar de compressor loopt. De beesten komen in beweging. Mobieltjes filmen het schouwspel terwijl Jansen uitleg geeft over het 'liefdesspel' dat we zien. We gaan richting Prinsenkwartier, waar de schildermachine staat die Jansen ooit uitvond. "Een voorbode voor de printer, die pas daarna werd uitgevonden." Ook mooi: de filmbeelden van de vliegende schotel die hij begin jaren '80 boven Delft liet vliegen. "Ik vind het leuk mensen in de maling te nemen", zegt de kunstenaar. "Zonder verbeelding is de wereld niks. Het is natuurlijk een utopie dat ik een diersoort op de wereld zet. Maar het kan wél. En het klopt. Het moet alleen nog even worden uitgewerkt."
De tentoonstelling '?Universum Theo Jansen of de wording van het strandbeest' is nog tot 5 maart te zien.