Peter Kouwenhoven was misschien technisch gezien niet de beste voetballer, maar met zijn niet aflatende werklust liet -en laat- hij zijn medespelers nooit in de steek. (foto: Roel van Dorsten)
Peter Kouwenhoven was misschien technisch gezien niet de beste voetballer, maar met zijn niet aflatende werklust liet -en laat- hij zijn medespelers nooit in de steek. (foto: Roel van Dorsten) Foto: Roel van Dorsten

Hoe gaat het met Peter Kouwenhoven?

DELFT - Peter Kouwenhoven (49) vindt zichzelf alles behalve een goede voetballer, maar speelde wel enkele seizoenen in de hoofdmacht van DHL.

Kouwenhoven koos voor DHL, omdat er al wat van zijn vriendjes speelden. "In de jeugd hadden we een leuk clubje met Michel Breedveld, Ronald Verhagen, Mark en Fred Ros en Stef de Vette. Ik heb er nooit echt aan gedacht er weg te gaan, want ook het hele verenigingsgebeuren sprak me er heel erg aan."

- Met wie speelde je zoal in het eerste?
"Met onder meer Ben en Rob Hoefnagel, Valentijn en Arnaud Dukker, Ruud Stift en Hans Elgershuizen. Jan van den Akker was trainer en liet je het gras voor hem opvreten. In zijn vrije tijd trainde hij met me op de gymvelden van het Stanislascollege. We hadden een bijzondere band."
- Waar bleek die band uit?
"Ik was absoluut geen goede voetballer, maar mijn mentaliteit sprak hem blijkbaar erg aan. Ik ging altijd vol het duel in en trok nooit mijn been weg, ook al was dat niet altijd verstandig. Als er medespelers waren die naast hun schoenen gingen lopen, gaf hij me zo nu en dan de opdracht er één een rotschop te verkopen, zodat zij weer met beide benen op de grond zouden komen."

- Hoe was de sfeer?
"Heel erg goed, maar wel competitief. Omdat niet alle trainers van me gecharmeerd waren, heb ik niet zo lang bij het eerste gezeten. Daarnaast hield ik wel van een avondje stappen. In het tweede en derde speelde ik met onder meer Harry en Ben Hoefnagel, Chris de Bruin en Jan van den Broek. We hadden prachtige weekends weg met Harry die 's morgens altijd voor een gebakken eitje zorgde. Hij was geweldig voor de sfeer, maar uiteindelijk viel het elftal helaas uit elkaar."
- En toen?
"Ben ik na ruim vijfentwintig jaar bij DHL weggegaan. Ik woonde in Pijnacker en kwam via-via bij Oliveo terecht, waar ik vier jaar bij de veteranen heb gespeeld. Toen ik weer naar Delft verhuisde, ben ik bij Full Speed gaan voetballen. Ik kende er veel jongens die je vroeger tijdens het stappen tegen was gekomen en waartegen ik vroeger had gespeeld. Dat doe ik nu al acht jaar."

- Wat is het verschil tussen die verenigingen?
"Vroeger was Full Speed een beetje de schopploeg en bestond DHL uit ideale schoonzonen. Tegenwoordig zijn ze allebei hartstikke netjes. Ook hier spreekt het verenigingsleven me erg aan. We hebben een heel leuk elftal met heel uiteenlopende types, van geslaagde ondernemers tot een dakloze. Ik ben voetballend gezien nog steeds de minste, maar blijf ervoor gaan, ook al is dat soms door pijntjes niet altijd het meest verstandig."