Valentijn Dukker springt nog regelmatig in bij elftallen die zijn inbreng kunnen gebruiken.
Valentijn Dukker springt nog regelmatig in bij elftallen die zijn inbreng kunnen gebruiken. "En als René eens een beroep op me wil doen, kan ik natuurlijk geen 'nee' zeggen. (foto: Roel van Dorsten) Roel van Dorsten

Hoe gaat het met Valentijn Dukker?

DELFT - Valentijn Dukker (44) is één van de spelers die DHL in de afgelopen vijfentwintig jaar kleur gaf.

Dukker meldde zich als vijfjarige aan aan de Brasserskade. "We woonden op de Foulkeslaan, ver weg van DHL, maar er was geen sprake van dat ik naar een andere clubs zou gaan. Mijn vader had jarenlang in het eerste gespeeld."

- Wanneer maakte je de stap naar het eerste?
"Na mijn overstap naar de senioren, speelde ik in het eerste seizoen voornamelijk in het tweede en zat ik op de bank bij het eerste. Tijdens mijn eerste invalbeurt scoorde ik. Dennis Jansen, die bij mijn broer in de klas zat en voor de Delftsche Courant schreef, kopte: 'Dukker is de held van DHL'. Een mooie binnenkomer."

- Met wie speelde je zoal samen?
"In mijn eerste periode met mannen als Peter Pothof, Ben en Rob Hoefnagel, Robert en Paul van den Berg, Ruud Stift, Hans Elgershuizen, Peet Kouwenhoven en mijn broer Arnaud. Uiteindelijk heb ik een kleine twintig jaar met het eerste meegedaan."

- Wie waren je beste trainers?
"Dat waren er nogal wat, maar vooral Jan van den Akker, Dick van der Toorn en René Slegtenhorst staken er voor mij bovenuit. Van der Toorn was aanvankelijk misschien iets te fanatiek voor DHL, maar dat trok bij."

- Hoe was de sfeer?
"Vooral in het begin was het qua resultaten en publieke belangstelling heel goed. Langs de lijn was het altijd druk, dat is nu wel anders. Verder was er natuurlijk de voetbalhumor, die de sfeer uniek maakt."

- Hoe dat zo?
"Het was altijd lachen. Zo werd bij een trainingsweekend een soort fluit in de uitlaat bij René Heijink gedaan. Hij snapte er niks van dat als hij gas gaf de auto ging fluiten. Ook had Reginald Delrock eens vitaminepreparaten. We stampten ze fijn, alsof het coke was, en toen leider Hans van Karssen dat zag, werd hij helemaal gek. Ik tennis nu en daar maak je dit soort dingen toch veel minder mee."

- Waarom stopte je?
"Ik vond het een mooi moment om in het tweede verder te gaan en dat ging, in John de Letters 3-5-2 systeem, heel goed. We stoomden er jonge jongens klaar voor het eerste. Uiteindelijk heb ik erna nog regelmatig met het eerste meegespeeld."

- Hoe volg je DHL nu nog?
"Toevallig ben ik zondag met mijn vader wezen kijken, maar in de winterperiode, wanneer het tennis stil ligt, hoop ik weer mee te trainen om fit te blijven. Ik word ook nog regelmatig gevraagd om met een lager elftal mee te doen. Dat komt er de komende maanden vast weer van."