Kroos in gracht en blauwalg in zwemplas niet te temmen
DELFT – Ook dit jaar zijn in veel Delftse stadsgrachten de waterlelies weer tot bloei gekomen. Maar inmiddels worden ze bijna overwoekerd door dik kroos, en zelfs door snotterige slierten alg.
Door: Henk de Kat
Kijkend naar het water van de Verwersdijk en het Vrouw Juttenland zegt Ingrid ter Woorst, bestuurder van waterschap Delfland, als kleine geruststelling: "Deze alg is overigens van een niet giftige soort. Het zijn draadalgen, en daarvan krijg je geen jeuk."
Maar als verantwoordelijke 'hoogheemraad' voor de waterkwaliteit in deze hoek van Zuid-Holland (een functie die vergelijkbaar is met de baan van wethouder) kan ze zich voorstellen dat menigeen zich deze zomer gefronst afvraagt wat die soep toch voorstelt in sloten, vaarten en grachten. Sterker, binnen het Delfland-bestuur dringen Water Natuurlijk en de Algemene Waterschapspartij al jaren aan op een actievere bestrijding van kroos. Die oproep startte nadat een 4-jarig Haags jochie verdronk in een sloot die hij aanzag voor een grasveld. Omstanders konden hem niet meer vinden onder de groene laag.
De 49-jarige Ter Woorst was biologie-lerares op de Hogeschool Delft voordat ze fulltime bestuurder werd. Dat is te merken aan haar parate kennis: "Weet je waarom waterlelies nauwelijks voorkomen in grachten waar de rondvaartboot doorheen gaat? Lelies hebben huidmondjes net boven het wateroppervlak, en door bootgolven verdrinken ze eigenlijk."
Ze wil er eigenlijk mee zeggen dat in geen sloot, vaart of vijver de situatie gelijk is. Kroos, 'gewone' alg en lelies: het ligt maar net aan de situatie ter plekke. Een eventuele aanpak moet dus altijd lokaal maatwerk zijn. Ter Woorst over kroos: "Dat is er altijd al geweest. Een beetje kroos op het water hoort erbij. Eenden en andere watervogels vinden het ook lekker. Maar het verscheen nu al vroeg in het voorjaar ook in het Delftse stadshart, waarschijnlijk onder invloed van de afgelopen zachte winter. En het is een waterplantje dat zich razendsnel vermeerdert, dus in een mum van tijd lagen de grachten vol." Het uitblijven van vrieskou kan een groeifactor zijn, maar voor de sterke kroos-verbreiding van dit jaar is het zeker niet de hoofdverklaring. Bepalender zijn de grote hoeveelheden stikstof en fosfaat, vooral afkomstig uit de tuinbouw, die in de grote Delflandse boezemwateren zoals de Schie terecht komen. Uit een onlangs verschenen onderzoeksrapport van het hoogheemraadschap over de waterkwaliteit in en om Delft, Schipluiden, het Westland, Den Haag en Pijnacker-Nootdorp blijkt dat vorig jaar 600.000 kilo stikstof in het slootwater van het hele Delfland-gebied belandde. En stikstof: dat is een heerlijke voedingsbron voor kroos.
De hoogste stikstof-waarden worden gemeten aan de oostkant van Delft, in de Noordpolder van Delfgauw. Het kroos in Delft komt vooral uit die contreien, weet Ter Woorst. Meest vanuit de Schie komt het de grachten binnen. Een dwarsbalk bij de inlaat naar het stadscentrum helpt wel iets, maar niet genoeg.
Aan de Schipluidense kant is het wat beter gesteld, omdat daar het meest wordt geprofiteerd van een 'doorspoeling' met schoon water uit het Brielse Meer.
n Lees verder op pagina 3