Niet eerder waren de resultaten van
de lassers van Herman Pruisken zó goed
DELFT – Nee, eigenlijk was lasdocent en cursusleider Herman Pruisken dit jaar niet van plan om de krant te bellen vanwege de diploma-uitreiking van leerlingen van de lascursus. Maar hun resultaten waren zó goed dat hij het toch niet kon laten.
Lassen staat al decennialang centraal in het leven van de bevlogen docent. Pruisken geeft al vanaf 1965 les en doet dat anno 2016 nog steeds. De diploma-uitreikingen van 'Stichting Bedrijfsgerichte Cursussen Sasbout Vosmeer' gaan al jaren met het nodige ceremonieel gepaard. En werden niet zelden bezocht door prominenten, zoals Ruud Lubbers, Wubbo Ockels en Jo Ritzen. "Omdat ze het mooi vinden dat ik het vakmanschap promoot", legt Pruisken uit.
En dat doet hij. Pruisken kan er uren over vertellen. Want lassen is meer dan twee stukken van een bepaald materiaal met elkaar verbinden, weet hij. "Het gaat om de kwaliteit. Daarom werken we op onze cursussen met de beste docenten en met de beste en de nieuwste spullen." Dat was niet zonder gevolgen. De eindwerken van zijn cursisten met niveau 3 en 4 werden met röntgenapparatuur nauwkeurig onder de loep genomen. Gemiddeld blijkt dan dat 50 procent van de werken niet helemaal perfect is. Bij de werken van de leerlingen van zijn lascursus bleken vijftien van de zestien werken tiptop in orde zijn. Perfect gelast. "Dat zó veel werken zo goed zijn, dat heb ik in al die jaren nog niet eerder meegemaakt. Toen ik dat hoorde was ik behoorlijk blij en trots."
Voormalig leerlingen van de Delftse lascursus werken over de hele wereld om hun las-skills op de meest uiteenlopende plekken in te zetten. En geregeld komen ze terug naar Delft om zich bij te laten scholen. "Die vaklui: daar doe ik het voor." Want Pruisken is de pensioengerechtigde leeftijd al een tijdje gepasseerd. Toch werkt hij door. "Niet voor het geld, maar voor die jongens en de kwaliteit van het vakmanschap. Daar beleef ik plezier aan. Ik hoop daar nog wel een tijdje mee door te gaan. Ik geef nu ook wekelijks les op de Laurentius Praktijkschool. Dat is genieten. Er lopen daar jongens die voor geen goud naar school willen, maar voor mijn les staan ze al een half uur van tevoren te wachten. Ik denk dat ook door mijn manier van lesgeven komt. Ik ben gedreven en toon altijd wel een belangstelling in leerlingen. Dat is ook nodig. Want lassen is een gevoelsvak. Iemand die net ruzie met z'n vrouw heeft gehad, moet je niet laten lassen."