Hoe gaat het met Peter de Visser?
DELFGAUW - Peter de Visser (67) begon net als zijn jongere broer als jeugdspeler bij DHC, maar maakte furore als centrale verdediger bij ASSO in Schipluiden.
Na een fijne opleiding bij DHC besloot De Visser zijn kicksen in de wilgen te hangen. "Ik zat in 'The Electric Hunters', een heel leuk bandje en dat had voor mij meer prioriteit. Na een paar jaar kwam ik via Cor Koster bij BEC terecht, waar ik met onder anderen Peter den Os, Ton Verhoeven en Gerrit van der Lee speelde, maar dat duurde niet lang. Uiteindelijk kwam ik via mijn buurman Dave Hoffman bij ASSO terecht."
- Hoe oud was je toen?
"Ik was een jaar of vierentwintig en uiteindelijk heb ik het tot mijn achtendertigste in het eerste volgehouden. Dat was een prachtige tijd. Het voordeel van op zaterdag voetballen, dat ik 's avonds op stap kon en op zondagmiddag bij mijn broer Han kon kijken. Dat was leuk, want ik kende veel mannen uit zijn elftal."
- Hoe waren de prestaties?
"We hadden altijd een heel leuke ploeg die als doel had om voor de bovenste plaatsen mee te doen. We trainden altijd op het scherpst van de snede. Uiteindelijk deden we vaak lang mee, maar werden we nooit kampioen. We hadden een elftal met Eilke de Boer, Joop Spek, Arie Dijkshoorn, de broers Van Leeuwen en Pieter van der Gaag, die in mijn tijd als aanvoerder overleed bij een motorongeval. Met onder anderen Koos Stam en Koos Storm hadden we prima trainers."
- Wat was jij voor een speler?
"Ik was een centrale verdediger, die hard, maar wel fair was. In Schipluiden speelden we altijd de nieuwjaarswedstrijd tegen Steeds Voorwaarts. Ik begreep dat Martin Neeleman nooit tegen mij wilde spelen, omdat hij me zo hard vond. Verder was ik vooral een loper. Dat bleek ook wel, want toen ik stopte met voetballen, ben ik bij de Koplopers gaan lopen. Het leuke was dat je daar veel voetballers tegen kwam, net als nu bij het golfen wat ik graag doe. Voor hardlopen bleek ik ook talent te hebben. Ik heb enkele marathons binnen de twee uur en vijftig minuten uitgelopen."
- Vind je het jammer dat je nooit met Han hebt gespeeld?
"Nee, want ik had daar niets te zoeken. Hij had meer talent dan ik. Wat heel leuk was, is dat we mijn afscheidswedstrijd tegen hem speelde. Dat had onze elftalleider Leo Bal geregeld. Guus Haak was nog trainer bij DHC en alle grote spelers deden mee. Ik ging in die wedstrijd alleen op Hans Suiker af, maar hij stopte mijn schot. Dat werd hem niet door iedereen in dank afgenomen. Uiteindelijk verloren we als verwacht, maar dat maakte het feest in de kantine bij ASSO er niet minder om."