Afbeelding
Foto: Koos Bommelé

Bij Nacht en Ontij

We hebben wat te vieren, want met de organisatie van het Bluesfestival zijn we afgelopen maand naar De Koninck in Antwerpen geweest. We hebben daar een mooie rondleiding gehad en als klap op de vuurpijl gaf de grote baas ervan aan dat hij dit jaar bij het festival was geweest en dat de sponsordeal met drie jaar wordt verlengd.
Deze maand zijn we vanwege verjaardagen minder vaak op pad geweest dan we gewend zijn, ik ben zelfs niet aan het Internationale Nachtburgemeesterscongres toegekomen. Wel zijn we in het Rietveldtheater geweest, waar Kor van Velzen optrad met een aantal mannen van coverband Doggybag. Ook Kors zoon Roel was aanwezig en dat maakte Kor best een beetje zenuwachtig.
Verder was Blue Sunday opnieuw een succes, net als de het Ierse muziekfestival, dat weer een heel ander publiek naar de stad trok. Ook Koningsnacht trok, ondanks de slechte voorspellingen nog heel wat publiek. De dag erna begon ook goed, maar het ging net even te vroeg regenen om van een geslaagde dag te spreken. Laten we maar met de koning afspreken om het voortaan gewoon weer op 30 april te vieren, want dat was een stralende dag.
Ik ben toen bij de reünie van BEC geweest en ze waren me als tegenstander bij d.v.v. Delft niet vergeten. Dat kwam meer door mijn hardheid als voetballer dan vanwege mijn flitsende acties. Koos Bommelé heeft er trouwens ook op niveau gespeeld. Kun u het zich nog voorstellen met zijn goddelijke lichaam?
Dan was donderdag de Golden Tenloop weer een prachtige dag. Het blijft een heel mooi evenement voor de stad. Wat ook goed zou zijn, is als op de plekken waar de pollers stonden voortaan duidelijk wordt gemaakt dat je in de stad niet kunt parkeren. Nu doen toeristen dat wel, wat ze een hoop geld kost.
Verder ben ik me aan het inzetten om een Delftse boot voor het Varend Corso te regelen, maar dat is nog geen sinecure. Het is een prachtige mogelijkheid om Delft weer eens positief te promoten, net als de Taptoe trouwens. Ik hoop dat we zo'n boot met vereende krachten van de grond kunnen krijgen.
Ten slotte wil ik nog even stilstaan bij het overlijden van Pierre van Zinnen. Hij was een fantastisch mens en een geweldige trainer. Op zulke momenten besef je hoe hard het leven kan zijn. Ik wil alle nabestaanden heel veel sterkte wensen met het verwerken van dit grote verlies.