Trots op... mijn voordeurraampje
DELFT – Phyllis Touw en haar man Peter Pont wonen in een prachtig groot huis uit 1911. Een huis waarin ondanks, of eigenlijk juist wel dankzij een grote renovatie nog vele originele details te zien zijn. Phyllis noemt het 'cadeautjes', de vele onderdelen uit het oorspronkelijke bouwjaar. Die waren in de loop der jaren vanwege verbouwingen verborgen en weggestopt onder nieuwe vloeren, achter verlaagde plafonds en nieuwe deurfronten. In de vestibule kwam bijvoorbeeld een granito vloer tevoorschijn. De grote woonkamer bleek prachtige plafonds met originele lijsten te hebben. Alle deuren in het huis bleken geweldige paneeldeuren te zijn. En in de vele erkers bleek glas-in-lood verwerkt te zijn. "We wisten het echt niet en het waren prachtige cadeautjes", zegt Phyllis. "In totaal is de aannemer hier drie maanden aan het werk geweest en we hebben zelf ook veel geklust. Een enorme klus, met uiteindelijk een heel mooi resultaat." Heel bijzonder was verder het echte onderduikersluik dat bij de renovatie tevoorschijn kwam. Volgens de verhalen hebben hier echt onderduikers verscholen gezeten. Phyllis kan zich ook nog herinneren een officiële historische akte gevonden te hebben. Hierin stond te lezen, dat in dit pand 'geen Vleeschhouwerij of Huis van Lichte Zeden' gevestigd mochten worden. "Maar het allerleukste aan dit huis vind ik toch wel het piepkleine klepraampje in de voordeur", gaat Phyllis verder. "Dit kun je van binnen uit openen. Heel handig, je kunt direct iets zeggen tegen degene die op de stoep staat. Als er aangebeld wordt, en het is een bekende, dan doe ik het altijd even open en vraag ik 'wachtwoord?!' Meestal tot grote hilariteit.