Herman Maijer komt nog vaak bij Concordia. Tot zeven jaar geleden speelde hij bij de veteranen, nu is hij toeschouwer. (foto: Roel van Dorsten)
Herman Maijer komt nog vaak bij Concordia. Tot zeven jaar geleden speelde hij bij de veteranen, nu is hij toeschouwer. (foto: Roel van Dorsten) Foto: Roel van Dorsten

Hoe gaat het met Herman Maijer?

Herman Maijer (65) was naar eigen zeggen geen natuurtalent, maar was wel ruim tien jaar lang het slot op de deur bij Concordia.

Maijer begon als jongetje van negen bij de club van Jan Thomée. "Ik wilde graag sporten, want ik was nogal een beweeglijk mannetje. Van mijn vader mocht ik kiezen tussen hockey, voetbal en waterpolo. Hij had me alles laten zien, zodat ik een weloverwogen keuze kon maken. Ik koos voor voetbal en Concordia, omdat daar vriendjes van de DSV speelden."

- Was al snel duidelijk dat je aardig kon voetballen?
"Dat niet zozeer: ik was er vooral eentje die heel erg zijn best deed. Het kwam me dus bepaald niet aanwaaien. Daarbij was ik nogal een klein jongetje. Toen ik na de hbs naar de academie voor lichamelijke opvoeding ging, groeide ik, waardoor ik weerbaarder werd. Ik kwam op mijn eenentwintigste in het eerste en heb dat tien jaar volgehouden. Ik was vooral een nuttige balafpakker."

- Met wie speelde je in die tijd?
"Aad de Bruin stond op doel, verder speelden we met Arthur de Groot, Jan Wijnmaalen, Joop Poot, Piet van Rij en Gerard Boschker, die net als ik gymnastiekdocent was bij Sasbout Vosmeer. Vooral rond 1975 waren we succesvol onder Bert van Lingen."

- Zag je toen al dat Van Lingen het ver zou schoppen?
"In die tijd was hij al werkzaam in het betaald voetbal. Hij was bij ons gestopt met voetballen vanwege een heupblessure, maar had een heel scherpe blik. Hij wist wat ieders kwaliteiten waren en slaagde er in een goed team te formeren. Hij was er vaak niet op de trainingen, waardoor we een andere trainer hadden. Als we dan in het weekend een wedstrijdbespreking van Bert hadden gehad en de andere trainer nog iets wilde zeggen, waren we al weg."

- Hoe was de sfeer in de groep?
"Geweldig. Op trainingsavonden bleven we altijd even hangen, vooral op donderdag. Die clubavond is nog steeds een begrip binnen de vereniging. Nu eten ze gezamenlijk, maar wij gingen direct aan het bier. Daarna gingen we gezamenlijk de stad in en stond ik na drie tot vijf uur slaap de volgende morgen gewoon weer voor de klas. Dat ging hartstikke goed."

- Hoe volg je het voetbal nu nog?
"Na mijn tijd als speler ben ik nog actief geweest als voorzitter van zowel het jeugd- als seniorenvoetbal en heb ik bij de veteranen gevoetbald. Inmiddels gaan we regelmatig naar Spanje, maar als dat niet het geval is, ga ik altijd wel even kijken, of ze nu uit of thuis spelen. In Spanje kijk ik altijd even naar de uitslagen. Daarnaast hebben we met mijn oud-ploeggenoten jaarlijks ergens in het land een golftoernooi, zodat we elkaar nog regelmatig zien."