Hoe gaat het met Aad Kattevilder?
Aad Kattevilder (56) maakte in de jeugd deel uit van de gouden DHC-generatie, maar verdedigde als senior het doel van BEC.
Kattevilder was van jongs af aan keeper. "Dat vond ik prachtig en ik kon er mijn gedrevenheid in kwijt. In de jeugd speelde ik met onder meer de gebroeders Rontberg en René Slegtenhorst." Toch speelde hij nooit in het eerste elftal. "In de A-jeugd kreeg ik last van mijn rug, de ziekte van Schöneman. Ik ben gestopt, maar twee jaar later begon het te kriebelen. Ik werkte voor Moos Loomans en die vroeg of ik bij BEC wilde komen spelen."
- Heb je daarover getwijfeld?
"Nee, want bij DHC hadden ze zoveel keepers. Bij BEC kwam ik pas in het najaar in het eerste, toen Jan Smits zijn duim brak. We hadden een prachtig elftal met René en Peter den Os, Dennis en Muk van Berkum, Johan Rooijackers, Piet van der Hoeven, Ger Dekker en Paul van der Kraan."
- Boekten jullie ook successen?
"Zeker. In de HC Cup gooiden we altijd hoge ogen. In de competitie werden we kampioen, maar het jaar daarna degradeerden we. We speelden in Rotterdam tegen het Germinal van Joop Mom. Die liet Muk van Berkum, René den Os en Ed van Heeckeren het veld uit schoppen. Die jongens lagen er bijna het hele seizoen uit en wij verloren negen wedstrijden op rij nipt. Daarna promoveerden we via de nacompetitie. Dat was ook een mooi verhaal."
- Wat dan?
"We zaten in een poule. De wedstrijd tussen de tegenstanders was zo'n slagveld geworden, dat de verliezende partij ons wel wat gunde. De laatste wedstrijd, tegen Excelsior '20 was beslissend. We werden kierewiet gespeeld. Acht minuten voor tijd stonden we met 2-0 achter en hadden ze een strafschop gemist. De trainer bracht Kei Drevijn en Ronald de Vreede in en Ronald gaf de assist voor de 2-1 en maakte zelf de 2-2. Dat was prachtig. Nadat ik gestopt was, ben ik een paar jaar later halverwege het seizoen door Peet van der Helm weer bij de selectie gehaald. Hij zei dat hij me nodig had en we wonnen bijna alles en werden kampioen."
- Hoe was de sfeer?
"Fantastisch. We konden ook veel meer tegen elkaar zeggen dan nu. We waren echte clubjongens. Dat zie je ook doordat veel van die gasten nog steeds met elkaar trainen en samenspelen."
- Doe je nu nog wat in de voetballerij?
"Na mijn actieve carrière ben ik jeugdkeepers bij Vitesse Delft gaan trainen. Vervolgens ben ik elf jaar keeperstrainer geweest bij Verburch en inmiddels doe ik dat al 6 jaar bij Delft. Daarnaast werk ik voor de keepersschool van Hans Suiker."