Op 19 maart 2014, toen er gemeenteraadsverkiezingen waren, werden de kaarten opnieuw geschud. Dat pakte voor de één beter uit dan voor de ander.
Op 19 maart 2014, toen er gemeenteraadsverkiezingen waren, werden de kaarten opnieuw geschud. Dat pakte voor de één beter uit dan voor de ander. Foto: Archief

Net niet in de raad komen is vervelend, maar het heeft ook voordelen…

DELFT – Precies 37 raadsleden werden vorig jaar maart verkozen tot de Delftse gemeenteraad. Een heleboel kandidaten werden níet verkozen, sommigen zelfs nèt niet. We vroegen twee van hen hoe zij de politiek nu volgen.

Dat doen ze beiden op een totaal andere manier. Wim Hamelink was nummer vier op de lijst van de SP, die drie zetels haalde. Marc Koster van Groos was nummer vier bij de VVD, die eveneens drie zetels haalde. "Natuurlijk vond ik dat heel erg jammer", zegt Koster van Groos. "Ik had graag verder gewild." Vier jaar lang had hij namens VVD oppositie gevoerd. "Wij hebben toen heel erg gelet op hoe het, wat financiën betreft, anders en beter moet. Daar had ik meer beloond voor willen worden, maar de kiezer kiest vooral met de nationale politiek in het achterhoofd. We moeten de hand echter ook in eigen boezem steken." Het werk werd de oppositie toen echter niet makkelijk gemaakt. "De cijfers die we van het college kregen waren - en dan druk ik me heel voorzichtig uit - wel erg optimistisch. Tussen maart 2014 en maart 2015 zijn plots voor 100 miljoen euro aan tegenvallers gemeld. Buitensporig veel. Het is een derde van de begroting. Ongekend. Het lijkt me niet dat dit voor maart 2014 onbekend was bij het college. Toen we vroegen of hun cijfers niet te optimistisch waren, werd gereageerd dat de cijfers wèl juist waren. Dat is, achteraf gezien, anders gebleken. Een enorme domper voor Delft."

Niet jammer


Wim Hamelink vond het voor de SP jammer dat de partij geen vier zetels haalde. "Het scheelde misschien een honderdtal stemmen. Maar voor mij persoonlijk vond ik het niet jammer. Er blijft nog genoeg te doen. Ik verveel me absoluut niet. Ik zit in de commissie, doe mee aan onze acties en ik heb afgelopen maanden onze nestor Maurits Bongers vervangen, die vanwege z'n gezondheid z'n raadswerk tijdelijk niet kon doen. Dat was wel vreemd, want ik had al afscheid genomen en was al uitgewuifd, en dan zit je er opeens weer." Bongers keerde vorige week weer terug in de raad, Hamelink nam wederom afscheid. Dit keer met stille trom.
Marc Koster van Groos deed dat direct na de verkiezen al. "Op eigen initiatief", legt hij uit. "Ik stopte 25 tot 30 uur per week in m'n werk als raadslid." Hij kon misschien verder als commissielid, maar die krijgen geen maandelijkse vergoeding. "Ik zou daar dan net zo veel tijd instoppen. Je krijgt per commissievergadering echter een vergoeding van 60 euro. Ik vind Delft een leuke stad, maar ik ga niet wekelijks dertig uur voor niks werken." Daar komt bij dat zijn vrouw het ook wel prettig vindt dat hij niet meer alleen nog met werk en politiek druk is. En Koster van Groos woont inmiddels in Bergschenhoek. "Eén van de redenen dat ik weg ben uit Delft is omdat ik de huizen hier te duur vindt. Voor gewone mensen is het niet meer betaalbaar, erg jammer. Voorlopig zit ik goed in Bergschenhoek."

Weinig eer


Hamelink ervoer afgelopen maanden weer dat het in Delft niet meevalt oppositie te voeren. "Er valt zo weinig eer te behalen dat je weleens denkt: Wat doen we hier in de raad? Dat gevoel is, toen ik er afgelopen tijd weer zat, weer versterkt. Als je niet in de raad zit neem je daar alleen kennis van. Als je er weer zit, zit ik me wel te verbijten. Die kinderboerderijen en zo, daar heb ik niet echt een lekker gevoel aan overgehouden."
Koster van Groos vond het leuk, nuttig en leerzaam om vier jaar raadslid geweest te zijn. "Jammer dat het niet verder is gegaan. Maar ik kan het iedereen aanraden een keer in de politiek te gaan. Of het nou voor VVD, Onafhankelijk Delft of het CDA is, dat maakt niet uit. Het is heel leerzaam te zien hoe het werkt."