Maria wordt ook bijna 700 jaar later nog geëerd voor wonder
DELFT – Het is het jaar 1327. Haagse Machteld is al drieenhalf jaar blind en krijgt 's nachts een openbaring: ze moet naar de Kerk in Delft gaan. Dat doet ze. In de Oude Kerk bidt ze en ze kan plots weer zien. Delftenaren beloven spontaan om Maria hiervoor te blijven bedanken. Dat doen ze nog steeds.
Door: Jesper Neeleman
Bovenstaande is een beknopte samenvatting van hoe het wonder zich voltrok. Het Delftse Gilde van Maria van Jesse herdenkt deze gebeurtenis nog altijd, vertellen gildedeken Paul Dresmé en gildemeester Olaf Holland. Dat gebeurt in de vorm van een 'Stille Ommegang', een soort gebedstocht. Vroeger ging die wandeling door de binnenstad met veel poespas gepaard. Burgers, gildes en schutterijen trokken de straat op. Tijdens de tocht werden beelden van Maria meegedragen.
Na twee beeldenstormen en een reformatie zijn katholieke Delftenaren het terughoudender gaan herdenken. Door deze gebeurtenissen is er zelfs jarenlang geen Ommegang geweest. Tot 1929. Toen besloot Jules Froger, een student van Virgiel, de tocht in ere te herstellen. Hij liep toen in z'n eentje door Delft. Een jaar later volgden al vijftien andere mannen zijn voorbeeld, want het was toen nog een mannenaangelegenheid. De traditie bleef in stand. Tijdens de eerstvolgende 'Stille Omgang', op zondag 14 juni aanstaande, verwacht de organisatie dat zo'n 150 katholieken meedoen.
"Geloof speelt nog altijd een belangrijke rol", geeft Olaf Holland aan. "Het is nu een soort stille gebedstocht waarbij ook het bestuur van Virgiel nog altijd meeloopt. Tijdens de tocht spelen gedachtes aan het wonder nog wel mee, ja. Wij geloven dat Maria een bijzondere plek inneemt in ons geloof. Als Jezus sterft staat zijn moeder bij het kruis. Als zij hem tot het laatste moment volgt, geloven wij dat zij ook ons tot het laatste moment volgt. Ze is de moeder van God en zo bidden we ook." Dus verdient ze het, vinden de mannen van het Maria van Jesse Gilde, om meerdere keren per jaar vereerd te worden. "Daarnaast vinden we het belangrijk om zulke tradities in stand te houden", zegt Paul Dresmé. "Het is wel onderdeel van onze cultuur."
Bezinning
Van Holland is tijdens de wandeling bezig met zijn geloof. En het is een moment van bezinning. "Dan vraag ik mezelf wie ik ben en wat mijn leven betekent voor de samenleving. Het is niet zo verkeerd erbij stil te staan dat je een taak hebt." Zo beleven meerdere deelnemers het. "Het is geen gezellige 'wij zijn op weg naar de koffie-wandeling'", voegt hij eraan toe. Dresmé: "Het is een moment van bezinning. Daarom vraag ik iedereen stilte te betrachten."