De Waterslootse poort, fragment uit ‘Stadsgezicht op Delft’ 1615, Hendrick Cornelisz Vroom
De Waterslootse poort, fragment uit ‘Stadsgezicht op Delft’ 1615, Hendrick Cornelisz Vroom

Delft en de trein (1): De poort moest wijken

Algemeen

Door Jeroen Stolk

Op twintig september 1839 doen de spoorwegen hun intrede in Nederland met de opening van de lijn Amsterdam-Haarlem. Dit werd het startsein voor grote veranderingen in de infrastructuur van ons kikkerlandje. Met groot enthousiasme werden stadsmuren gesloopt en stadspoorten geslecht teneinde de steden toegankelijker te maken voor het treinverkeer. Ook Delft ontkwam niet aan het slopersgilde. Met veel voortvarendheid sneuvelden zeven van de acht stadspoorten onder de slopershamer ten behoeve van het opkomend auto- en treinverkeer. Zelfs de grootste stadspoort van Nederland, de Waterslootse poort, moest wijken zodat het eerste station van deze stad nabij vrijgekomen plek kon verrijzen. Nu is het niet eerlijk om de bestuurders van die tijd te betichten van kortzichtigheid hoewel dat zeker meegespeeld zal hebben. De stadspoorten waren oud, vervallen en slecht onderhouden terwijl de financiële middelen om ze te herstellen ontbraken. Bovendien belemmerden de smalle doorgangen van de poorten het moderne verkeer dat behoeft had aan grote, brede wegen. Over de mogelijk historische waarde werd nog nauwelijks nagedacht. 

Uit ‘Delft anders bekeken’ deel 1, mijnbestseller.nl ISBN 9789463428583