Floor Six en Jeremy Trotereau zijn enthousiaste survaivalrunners èn mede-organisatoren van de Survival Strijd. (Foto: EvE)
Floor Six en Jeremy Trotereau zijn enthousiaste survaivalrunners èn mede-organisatoren van de Survival Strijd. (Foto: EvE)

Rennen als de wind, klauteren als een aap en slingeren als Tarzan

Algemeen

DELFT - Negen kilometer rennen en daarbij hindernissen overwinnen, maar vooral jezelf. Op 7 mei is de campus van de TU het decor voor ‘Survival Strijd’. Onder het motto ‘Conquer the Campus’ staat de ongeveer achthonderd deelnemers een flinke uitdaging te wachten. 

Door Esdor van Elten 

‘Survival Strijd’ is een zogenaamde ‘obstaclerun’. Een parcours dat je rennend aflegt en waarbij je allerlei obstakels moet passeren. Een stormbaan, maar dan wel iets langer en uitdagender. Jeremy Trotereau en Floor Six zijn twee leden van Studenten Buitensport Vereniging ‘Slopend’ die de jaarlijkse obstaclerun organiseert èn zijn allebei enthousiaste beoefenaars van deze sport.

Officiële wedstrijd
“Survival Strijd is één van de officiële klassementswedstrijden in Nederland”, vertelt Floor. De klassementsrenners gaan voor de volle negen kilometer. Eén van de 112 klassementsdeelnemers die dit jaar in Delft acte de présence geeft is Thom van Capellen, die op dit moment tweede staat in het landelijke klassement. “Voor studenten en andere recreatieve deelnemers hebben we een parcours van zes kilometer, de zogenaamde ‘enthousiastelingen run’.” Het merendeel van de ongeveer achthonderd deelnemers is dus recreant. Enthousiastelingen die hun grenzen willen beproeven. “Het mooie van survivalrunnen is dat er veel dingen samenkomen”, vindt Jeremy. “Natuurlijk heb je conditie en doorzettingsvermogen nodig. Maar het is ook een hele technische sport. Als je weet wat je doet kun je een hindernis veel efficiënter nemen dan alleen op kracht. Je hebt evenwicht, coördinatie en uithoudingsvermogen nodig.”

Zelfgebouwd
Start en finish van Survival Strijd zijn op het sportterrein van de TU-campus. “We zijn een van de weinige runs in stedelijk gebied”, weet Floor. “De meeste survivalruns worden in het noorden en oosten van Nederland georganiseerd. Het parcours brengt de deelnemers langs smalle bospaadjes, door en over sloten en over de campus, “van Bouwkunde tot Lucht- en Ruimtevaart.” De ongeveer 35 verschillende hindernissen die ze onderweg tegenkomen zijn door de organisatie zelf ontworpen en gebouwd. Deze moeten aan strenge regels voldoen: “Het moet om te beginnen natuurlijk veilig zijn, maar ook de moeilijkheidsgraad wordt gecontroleerd. Vrijdag komen de controleurs van de Survivalbond Nederland, en dan hopen we dat alles helemaal voldoet”, aldus Floor. “Een van de regels is dat een top tien klassementsloper het parcours in 55 minuten moet kunnen afleggen.” Naast het bouwen en controleren van het parcours zijn er zo’n 150 vrijwilligers voor en tijdens het evenement actief: “We zijn al een jaar met de voorbereidingen bezig”, aldus Floor, die zelf druk bezig is geweest met alle vergunningen. De obstakels bestaan veelal uit constructies van balken, touw, netten en autobanden. Pim Vree is één van de bouwers: “Je kunt het een beetje vergelijken met een IKEA-bouwpakket. We hebben van ieder obstakel een pakket materialen en een bouwtekening en daarmee gaan we aan de slag. Maar omdat je ook afhankelijk bent van het terrein en de omgeving, is het vaak toch ook improviseren.” Dit jaar is er bovendien iets bijzonders: een kraanhindernis, vertelt Floor: Daarbij hang je dus vier meter boven het water.”  Andere hindernissen zijn muren waar je overheen moet, netten waar je onderdoor kruipt, zogenaamde ‘swing overs’ waarbij je moet touwklimmen, de ‘apenhang’ waarmee je je horizontaal langs een touw beweegt en uiteraard het bekende tarzanslingeren. “Dat obstakel is bijzonder uitdagend”, zegt Jeremy. “Allereerst omdat de touwen vrij ver uit elkaar hangen, wat dus echt techniek vereist, maar vooral ook omdat dit obstakel aan het eind van het parcours zit. Als je niet genoeg kracht hebt weten over te houden, dan ga je het niet redden.” Naast de obstakels en het rennen hebben de deelnemers nog andere uitdagingen te overwinnen: “Bij de start moet je hout zagen. Je moet boogschieten en er is een ‘lastloop’ waarbij je een flink gewicht moet dragen.”

Teamwerk
Als de run voor een getrainde klassementsloper al uitdagend is, dan vraagt het zeker iets van de recreatieve loper. “Maar je hoeft het niet alleen te doen”, aldus Jeremy. “Je kunt elkaar ook helpen. Dit is een geweldige vorm van teambuilding.” En als je een obstakel niet kunt nemen? “Iedere deelnemer krijgt aan de start een polsbandje”, legt Jeremy uit. “Haalt een deelnemer, ook na herhaalde pogingen, het obstakel niet, dan wordt zijn bandje doorgeknipt. “Daarna mag je wel door, maar je bent je ‘eer’ wel kwijt. Het geeft de grootste voldoening als je er in slaagt mèt je bandje over de finish te komen.”
De Survival Strijd op 7 mei duurt de hele dag. De klassementsrenners gaan om 9.30 uur van start. Toeschouwers zijn welkom.