Brian Schalker: "Bij DHC telde het resultaat meer. Maar vergis je niet, bij Full Speed is ook al niet langer meer 'Lang leve de lol'." (foto: Roel van Dorsten)
Brian Schalker: "Bij DHC telde het resultaat meer. Maar vergis je niet, bij Full Speed is ook al niet langer meer 'Lang leve de lol'." (foto: Roel van Dorsten)

Hoe gaat het met Brian Schalker?

Algemeen

DELFT - Brian Schalker (36) speelde een record aantal wedstrijden voor Full Speed, maar komt er nog een paar tekort.

- Hoe gaat het met je?
“Eigenlijk heel goed. Mijn vrouw Daisy en ik zijn sinds december de trotse ouders van een zoontje. We hebben weinig last van corona gehad, en zijn ook niet ziek geweest. Maar door het vele thuiswerken hebben we wel kunnen genieten van onze kinderen. We hebben nog een zoon, hij is nu vier jaar oud en speelt bij De Ukken van Full Speed. Ik zit in de IT en werk als applicatiebeheerder. Op dit moment werken we één dag op kantoor, dat worden er binnenkort twee.”

Schalker begon als zes jarige bij DHC: “Ik ging met mijn vader mee, maar ik weet niet zeker of hij toen nog voetbalde. Hij was wel trainer, maar altijd bij een andere groep. Ik heb bij DHC in alle hoogste jeugdelftallen gespeeld. In de C1 hadden wij een goede lichting, onder andere met Nick Keijzer, Robbie Notenboom en Mike Pottuyt. In de senioren ben ik in het derde begonnen, met Rob Notenboom senior als trainer. Ik had op dat moment andere prioriteiten, wilde niet twee keer trainen. Rob vond dat ik wel zo hoog mogelijk moest spelen, ik ben toen naar de selectie gegaan. Ik heb voornamelijk in het tweede elftal gespeeld, maar ook een redelijk aantal wedstrijden in het eerste. In het tweede met spelers zoals George Thoen, de Nieuwenhoutjes, Michael Clavan, Rob Eckhardt junior, Remy Kooijmans, Steven Suiker en Marvin van der Krogt. Trainer was Rob Eckhardt senior, een geweldige man. Het was één grote vriendenploeg. Echt geweldig!

- Toch vertrok je bij DHC?
“Er kwam een nieuwe trainer, om die reden vertrokken veel jongens uit het tweede, de ploeg viel uit elkaar. Ik liet mij leiden of verleiden om ook verder te kijken. Ik heb toen met een paar clubs gesprekken gevoerd, ook met Pierre van Zinnen, hij was trainer bij Full Speed. Een mooie man, een voetbaldier pur sang. Het voelde meteen goed. Het eerste jaar was ook gelijk top. Ik kreeg een basisplaats, we werden ongeslagen kampioen van de Vierde Klasse en ik werd Speler van het Jaar op het gala bij Full Speed. Na het kampioenschap in 2008 zijn we ook nog een aantal keer gepromoveerd, al zal ik die keer dat wij naast het kampioenschap grepen niet snel vergeten. Het ging tussen Full Speed en dvv Delft. In de laatste wedstrijd speelden wij gelijk tegen RKDEO, dat derde stond. DVV Delft won wel, waardoor onze bloemen naar hen toegingen. We promoveerden wel, maar een kampioenschap is net iets lekkerder.”

- Omschrijf jezelf eens als speler?
“Een snelle speler die puur links is, met een goede techniek. Aardige trap ook. Al heb ik ook jaren gehad dat ik het van mijn werklust moest hebben. Bij DHC veel als linksback en linkshalf gespeeld, bij Full Speed vaak als linksbuiten. Dus de hele linkerflank gehad. Of ik alles eruit heb gehaald? Ik denk het wel, ik ben 10 jaar min of meer basisspeler bij Full Speed geweest. Blessures of de voorkeur van de trainer voor een ander zorgde ervoor dat ik mij terug moest knokken, dat is vaak gelukt. Verder heeft het voetbal mij veel vrienden opgeleverd en ik heb Daisy bij Full Speed leren kennen.”

- Wat doe je nu nog?
“Af en toe fitnessen en verder speel ik in het derde van Full Speed. Trainen op donderdag en spelen op zondag. We hebben door corona twee jaar stil gestaan, we staan in de onderste regionen. Maar stiekem hoop ik nog op een paar wedstrijden in het eerste elftal. Ik sta op 198 wedstrijden en het zou mooi zijn als ik er 200 achter mijn naam zou hebben.” (RvD)