Noah Hes hoopt het komend seizoen tegen zijn vader op te nemen

DEN HOORN - Den Hoorn kent ook dit jaar weer een prima seizoen. De roodwitten draaien keurig mee in de middenmoot van eerste klasse en volgens Noah Hes zit er dit seizoen nog meer in het vat. 

Door: Alphons de Wit jr. 

Afgelopen zondag verloren de Midden-Delflanders op eigen veld ongelukkig van Spartaan ‘20 (0-2). “Dat was niet nodig geweest,” stelt de middenvelder balend vast, “want wij geven de twee goals zelf weg. Zij hebben een goede ploeg, maar in goeden doen zouden we van ze moeten kunnen winnen.”
De nederlaag zorgt ervoor dat Den Hoorn even pas op de plaats moet maken, terwijl het bij een zege mee had kunnen doen om de bovenste plaatsen. “Maar in deze competitie ligt alles zo dicht bij elkaar, dat het volgende week zomaar anders kan zijn. Ik heb er alle vertrouwen in dat we dit seizoen om de bovenste plaatsen mee kunnen spelen. Een kampioenschap zou mooi zijn, maar dit seizoen leidt dat niet tot promotie.”

Aanpassen
Zelf maakte Hes als tweedejaars B-junior de stap van d.v.v. Delft naar Den Hoorn. “Ik heb geen moment spijt gehad van die keuze. Ik kende al een aantal jongens van de middelbare school en heb me er vanaf dag één thuis gevoeld. Aan het begin was het nog wel even aanhaken aan het niveau, ik begon dan ook niet in het eerste elftal van mijn lichting, maar ik vond al snel mijn draai. Het vervelende was wel dat ik, net in de periode dat ik op het punt stond bij het eerste elftal te komen, mijn kruisband scheurde. Ik had het idee overal een beetje tussen te vallen, maar gelukkig heeft Bas de Joode, die mijn fysiotherapeut was, me er goed bovenop geholpen. Daarnaast had ik heel wat steun aan een aantal andere jongens, die ook met zo’n blessure hadden gekampt.”
Inmiddels is de 23-jarige student makelaardij niet meer weg te denken uit het het middenveld van trainer John Hage. “Die positie past het beste bij mij. In de jeugd heb ik het door omstandigheden een halfjaartje centraal achterin geprobeerd, maar toen miste ik toch iets. Het mooie aan deze positie vind ik dat je een goed overzicht hebt en zowel een rol speelt in de verdediging als in de aanval. Immers, een aanval begint op het middenveld. Daarbij telt voor mij een assist even zwaar als een doelpunt.”

Trainers
In de tijd dat Hes bij de selectie zit, heeft hij al met vier trainers te maken gehad. “Dat zijn mijn vader, Thomas Duivenvoorden, Sieme Zijm en nu John Hage. In de tijd dat mijn vader hoofdtrainer was, vond ik dat best lastig, omdat ik toch het idee had dat ik me meer moest bewijzen voor de buitenwacht. Nu is dat gelukkig anders. We hebben met John een trainer die echt bij de groep past. Hij weet dat het sociale aspect voor ons belangrijk is, respecteert dat ook, maar wijst ons ook op onze sportieve verantwoordelijkheden. Misschien scheelt het dat hij nog jong is en weet hoe wij denken. Hij staat dichtbij de groep, maar weet ook wanneer hij erboven moet staan. Daarin heeft hij een goede balans gevonden. Ook heeft hij een visie over hoe voetbal gespeeld moet worden.”
Ook met zijn medespelers heeft Hes een goede klik. “Je zou kunnen zeggen dat we een vriendengroep zijn. Er is weinig verloop, waardoor we met een heel aantal jongens al jaren samen spelen. We hebben een jong elftal, waarin jongens als Robbert-Jan Kuipers, Bas de Joode en Donny Slot voor de routine zorgen. Gedurende de laatste jaren zijn we als elftal zeker gegroeid en met Robin Zwartjens erbij, die natuurlijk ook nog jong is, maar wel weet wat er op het hoogste niveau van je wordt gevraagd, hebben we sinds dit seizoen een heel goede toevoeging aan de selectie.”

Overstap naar zaterdag
Niet alleen bij de club, maar ook in huize Hes speelt voetbal een belangrijke rol. “Mijn vader Ronald heeft aan het begin van dit seizoen bewust de overstap van Wippolder naar Vitesse Delft gemaakt, zodat hij op de zondag bij mij kan kijken.”
Thuis worden de prestaties dan ook nabesproken. “Daarbij is hij een kritisch volger. Hij geeft aan wat er in bepaalde situaties beter had gekund, maar sluit ook altijd af met wat er goed is gegaan. Ik vind het altijd wel heel fijn om het er samen even over te hebben. Zelf kon hij, naar verluidt, ook wel overweg met een bal.”
Als het een beetje meezit, treft zoonlief zijn vader komend jaar ook in competitieverband. “Vitesse Delft presteert op dit moment goed en ik zeg ook steeds tegen hem dat hij moet promoveren naar de eerste klasse. Als dat lukt, is de kans groot dat we komend jaar bij elkaar in de poule komen. Ik ben blij dat we de overstap maken: we spelen tegen meer ploegen uit de regio en dat spreekt meer aan dan wedstrijden in Brabant te spelen. Daarnaast blijf je na de wedstrijd makkelijker hangen voor een drankje. Maar tegen mijn vader spelen, lijkt me het mooist.”