Passie met een gouden rand: Menno Emmink

DELFT - Hemelvaartsdag is voor Menno Emmink ieder jaar een feestje. Als vrijwilliger bij de Trompper Optiek Golden Tenloop geniet hij ervan om met zijn teamgenoten  een mooi evenement neer te zetten. “Eigenlijk is het ons cadeautje voor de stad.” 

Door Esdor van Elten 

 Als het kan, “en daar gaan we vanuit”, wordt op 26 mei de 33e editie van de Golden Tenloop gehouden. Twee jaar lag het evenement door de coronacrisis stil. “En hoewel we in die twee jaar niet stil hebben gezeten, hopen we toch dat we nu weer een mooie loop mogen organiseren.”

Menno Emmink is in het dagelijks leven werkzaam als ICT-architect en als hardloopliefhebber al meer dan tien jaar bij de Golden Ten betrokken. “Eerst als (Kop)loper, maar toen ik geblesseerd raakte, ging ik helpen bij de organisatie.” En dat beviel zo goed dat hij dat nu al een aantal jaren doet. “Ik begon indertijd met de opbouw van de start- en finishplaats, in ons jargon ‘de fuik’. Later heb ik ook meegewerkt bij de inschrijving en bij de tijdwaarneming. Sinds 2014 ben ik verantwoordelijk voor het parcours.” Dat doet Menno uiteraard niet alleen.

Als hij gaat uitleggen hoeveel werk er voor en achter de schermen wordt verzet gaat het je duizelen: startnummers uitreiken, EHBO, waterposten, en vooral veel, heel veel verkeersregelaars. “Van de 150 vrijwilligers zijn er zo’n 90 verkeersregelaar”, schat hij. “En dat is ook nodig. We nemen op die dag zo’n beetje de stad over, en dat moet je zo goed doen, dat niet alleen de lopers en het publiek, maar ook de andere Delftenaren het als een feestje kunnen beschouwen. Het is eigenlijk ons cadeautje aan de stad.” De inzet en betrokkenheid van alle vrijwilligers, daar krijgt Menno energie van. “Het past ook zo goed bij het karakter van de Golden Ten: pure gezelligheid en saamhorigheid. Echt een feest voor iedereen, kinderen, volwassenen, lopers en organisatie.”

Kilometervreter
Voordat het startschot klinkt is er al heel wat werk verzet. Als verantwoordelijken voor het parcours hebben Menno en zijn team heel wat te regelen: “Alles met de gemeente, de politie en andere instanties afstemmen is al een hele klus. De veiligheidseisen worden ieder jaar zwaarder. Verder moeten de omwonenden worden geïnformeerd en schrijf ik de instructies voor de verkeersregelaars. En dan is er het parcours zelf: dat moet nauwkeurig worden opgemeten, want we zijn een gecertificeerd wedstrijdparcours. Het parcours moet worden voorzien van bebording en veiligheidshekken, en we moeten er alles aan doen om de doorstroming en de veiligheid zoveel mogelijk te garanderen.”
Kortom: om 10 kilometer te mogen hardlopen moeten er kilometers papier worden doorgeworsteld. “Maar inmiddels hebben we een prima draaiboek, en we mogen er trots op zijn dat zich bij de Golden Tenloop nog nooit een ernstig incident heeft voorgedaan.”

Alles of niets
De afgelopen twee jaar was er geen Golden Tenloop. Dat wil niet zeggen dat de organisatie stilzat. “We hebben eindeloos veel scenario’s doorgenomen en mogelijkheden gezocht om onder de gegeven omstandigheden tòch iets te organiseren.” Uiteindelijk leverde dat geen concreet evenement op, maar toch was het allemaal niet voor niets, volgens Menno: “Het heeft ons het inzicht gebracht dat het wat de Golden Tenloop betreft alles of niets is. Ieder andere optie doet geen recht aan het karakter van het evenement.” Menno is vol goede moed: “Op 14 februari, Valentijnsdag, gaat traditiegetrouw de inschrijving open. Het gaat mooi worden.”

Delftse Triathlon
Inmiddels zet Menno de expertise die hij bij de Golden Tenloop heeft opgedaan ook in voor een ander evenement; de Delftse Triathlon. “Die wordt gehouden op Tweede Pinksterdag en georganiseerd door de gelijknamige stichting.” Als de triatlon op 6 juni doorgaat, zal het voor het eerst in 25 jaar zijn dat er weer een dergelijk sportevenement in Delft wordt gehouden.
Ook bij dit evenement houdt Menno zich bezig met het parcours. “Daar komt meer bij kijken dan bij de Golden Ten”, vindt hij. “Triatlon is niet alleen lopen, maar ook fietsen en zwemmen, en dat heeft allemaal weer zijn eigen uitdagingen. Zo is het fietsparcours al veel groter dan die van de Golden Ten; ruim 20 kilometer.” Maar Menno ziet het als een uitdaging waar hij van geniet: “Als straks al die mensen over het parcours lopen en ik die mensen zie genieten, ja, daar doe ik het voor.”