‘Mijn doel? De potentie die Poptahof heeft beter benutten’

DELFT – Delft op Zondag portretteert elke maand een zogenaamde Doorkijker. Doorkijkers zijn Delftenaren die, ondanks de tegenstromen en tegenwinden, hun weg proberen te vinden in het doolhof dat maatschappij heet. Het idee is deels geënt op het schilderij ‘De binnenplaats van een huis in Delft’ van Pieter de Hooch uit 1658. Deze maand (aflevering 30) Sherida Biswane.

Door Cheyenne Toetenel

De nu 55-jarige Sherida is geboren in Suriname en verhuisde op haar negende met haar familie naar Nederland. Het gezin vestigde zich vrijwel direct in Delft, eerst in de Wippolder en een jaar later hartje centrum. “Het is een moeilijke tijd voor mij geweest”, vertelt ze. “Ik kwam terecht in een wijk waar nauwelijks donkere kinderen waren, op school zelfs helemaal niet. Ik wist nooit dat discriminatie bestond tot ik hier kwam wonen. Toen pas besefte ik dat ik een andere huidskleur had, anders sprak, en een ander leven had dan anderen. In Suriname had ik een thuis en hier in Nederland moest ik mijn best doen om een thuis te creëren. Dat was best confronterend.” Sherida geeft aan dat dit, in eerste instantie onbewust, een reden voor haar is geweest om zich van jongs af aan in te zetten voor anderen. “Zelf heb ik ervaren hoe onrecht voelt en wat het betekent om te moeten vechten voor je plek in de maatschappij. Dit heeft strijdlust in mij losgemaakt.” 

Goed doen
‘Goed doen’ kwam al tot uiting vóór Sherida’s carrière in het onderwijs. “In Delft had je een Surinaams-Antilliaanse vereniging waar wij met de familie lid van waren. Vanuit hier werden allerlei activiteiten georganiseerd, waar ik graag aan bijdroeg.” Vanaf het moment dat zij ging werken was er geen tijd meer voor vrijwilligerswerk, maar toonde ze ook regelmatig maatschappelijke betrokkenheid. “Als docent op een middelbare school in Rotterdam kreeg ik weleens te maken met extreme gevallen. Kinderen die het zo bont maakten, dat de directie in staat was ze van school te sturen. Zelf geloof ik er niet in dat je jongeren zomaar kunt afschrijven, want als je iemand laat vallen weet je zeker dat deze persoon verloren is. Mijns inziens moet je juist blijven investeren om zo’n leerling op het rechte pad te krijgen. Dan word je beloond met succesverhalen, heeft de tijd mij uitgewezen. Daar heb ik mij dan ook voor ingezet.” Tegenwoordig heeft Sherida weer meer tijd voor vrijwilligerswerk. Die tijd gebruikt zij nuttig, onder meer door het geven van taallessen aan Delftse migrantenvrouwen bij Stichting Misa. “Tijdens deze lessen gaat het niet alleen om taal, maar ook over empowerment en het wegwijs maken in de Nederlandse samenleving. Er zit veel verborgen verdriet bij deze vrouwen. Ze hebben heimwee naar hun geboorteland, voelen zich eenzaam, en velen hebben het zwaar omdat ze hun vak niet meer kunnen uitoefenen door het niet spreken van de taal of ongeldige diploma’s uit hun geboorteland. Hoe mooi is het om te zien dat ze uiteindelijk over de drempel stappen, contact zoeken, groeien en in hun kracht komen te staan.” Sherida doet meer voor vrouwen in Delft. “Zo ben ik verbonden aan de Soroptimistenclub die zich inzet voor de ontwikkeling van meisjes en vrouwen. Vanuit hier ben ik terecht gekomen bij Stichting 8 Maart Delft en het Vrouwenplatform Delft waar ik ook meehelp met allerlei initiatieven, zoals Human House Delft waar ik deel uitmaak van de kerngroep.”

Poptahof
De lijst is niet compleet zonder het goede werk dat Sherida verricht in haar eigen wijk, Poptahof. “Ik woon al zeker 27 jaar in Poptahof. Het is voor mij een fijne wijk om te wonen, maar de potentie ervan wordt nog niet volledig benut. Het beeld dat mensen van buitenaf veelal hebben, is dat het hier onveilig is. Dat beeld wil ik grondig veranderen. Het is een wijk met bewoners van verschillende achtergronden. Dat al die culturen samenkomen, maakt het voor mij juist mooi. Het zijn de positieve verhalen die ik graag wil delen, want Poptahof heeft zoveel moois te bieden.” Sherida zet zich op persoonlijke naam in voor kinderen en jongeren in Poptahof en is inmiddels een bekend gezicht in de wijk. “Kinderen met een buitenlandse achtergrond help ik om ze in hun kracht te zetten, zoals ik dat ook met vrouwen doe. Ik help ze bij begrijpend lezen en rekenen, en de ouders geef ik advies waar nodig. Samen zorgen we voor meer zekerheid, iets wat belangrijk is, zeker op jonge leeftijd.” Daarnaast heeft Sherida met buurtgenoot Soraida het bewonersinitiatief ‘Poptahof - Ken je wijk’ opgezet. “Samen met actieve buurtbewoners hebben we in september een verbindingsdag georganiseerd om mensen uit de wijk met elkaar in contact te brengen, zowel buurtbewoners als ondernemers. Mensen kunnen zo een andere kant van zichzelf laten zien en een sociaal netwerk opbouwen.” Momenteel doet het duo een training ‘financiële zelfredzaamheid’, om later mensen in de wijk mee te kunnen helpen. “We zijn dan misschien niet de eerste die zoiets doen, maar voor de mensen met wie wij in contact komen zijn we misschien wél de eerste. Daar draait het om.” Sherida hoopt op steun vanuit de gemeente om Poptahof nog meer te laten bloeien en een fijne plek te maken voor jong en oud.