Hoe gaat het met Henk de Witte?

DEN HOORN - Henk de Witte (64) begon als voetballer bij Sparta, maar had ook jarenlang gouden handen voor de diverse selecties van Full Speed.

- Hoe gaat het met je?
‘Het gaat goed. We hebben ook geen last gehad van corona, dat is ons gezin gelukkig bespaard gebleven. Ik werk als coördinator op de informatie-afdeling bij de politie. Nog 2,5 jaar, dan mag ik met pensioen.’

De Witte begon als zeven-jarige bij Sparta in Rotterdam: ‘Ik heb tot mijn 18e jaar bij Sparta gespeeld. Toen kwam ik op de politieschool in Leusden terecht, daar zat ik intern. Omdat ik niet meer kon trainen en, ondanks dat ik de beste conditie had van de hele selectie, kwam ik bij Sparta op de bank terecht. Ik ben toen gestopt en naar Nieuwerkerk gegaan. Daar raakte ik in een vriendschappelijke wedstrijd geblesseerd aan mijn meniscus. Toentertijd was men nog niet zo ver in de behandeling van dit soort blessures als tegenwoordig, later heb ik daar nog behoorlijk last van gekregen. Ik moet wel zeggen dat ik bij Sparta nooit het het eerste elftal zou hebben gehaald, zo eerlijk moet ik zijn. Maar ik heb wel getraind onder trainers zoals Rob Baan en Ron Groenewoud, die vakmatig naam hebben gemaakt.’

- Je kwam bij Full Speed terecht?
‘Ja, bij Full Speed heb ik nog in het eerste en tweede elftal gestaan. Ik denk wel dat ik een bijzonder feit kan vermelden: ik ben de enige speler die zowel als voetballer en als keeper in het eerste van Full Speed heeft gespeeld. Ruud Wijnants was als keeper geblesseerd, toen heb ik een aantal wedstrijden op doel gestaan. Maar eigenlijk was ik een rechtsbuiten met een aardige voorzet in huis en heb ik menig assist gegeven.’

-  Uiteindelijk werd je verzorger?
‘Peter van der Zwan werd trainer bij Full Speed en hij vroeg mij als leider. Maar na anderhalve maand kon onze toenmalige verzorger niet meer verder omdat hij last had van reuma. Ik heb toen zijn taak overgenomen en al heel snel kwam ik erachter dat ik dat leuker vond. Ik ben toen ook diverse opleidingen gaan volgen. Veel geleerd over de werking van spieren, maar ook over bijvoorbeeld enkelblessures. Uiteindelijk heb ik het zo’n 24 jaar volgehouden.’

- Heb je in al die tijd nog bijzondere blessures meegemaakt?
‘Ik herinner mij twee momenten waar scheidsrechters bij betrokken waren. De eerste was een thuiswedsrijd tegen RKSVM, waar zij een penalty mochten nemen. Het werd een doelpunt, waarna de bal hard naar het midden werd geschoten. Die bal kwam dus op het hoofd van de scheidsrechter terecht, die volkomen ‘out’ ging. Ongeveer hetzelfde gebeurde bij Full Speed-Graaf Willem VAC. Het werd 6-1 voor Full Speed en uit frustratie schoot een speler van Graaf Willem na afloop de bal richting de scheidsrechter. Die kreeg de bal aan de zijkant van zijn hoofd en was minutenlang buiten westen. ‘

- Wat doe je nu nog?
‘Ik help af en toe oud-Full Speed-trainer Richard Langeveld als verzorger bij zijn huidige club. Ik ben mij ook gaan bekwamen in Kinesiotape en in Cupping. En ik ben na mijn voetbalcarrière gaan hardlopen. Ik heb 15 marathons gelopen. Elf keer Rotterdam, twee keer New York en een keer Berlijn en Leiden. Ik heb er wel spijt van dat ik niet meer internationale marathons heb gelopen, want dat is leuk en gezellig. Maar nu kan het niet meer, want ik heb ondertussen een halve kunstknie. Nu ik als verzorger bij Full Speed gestopt ben mis ik het eigenlijk niet, ik vind het wel lekker rustig zo!’ (RvD)