Hemd van het lijf: Fatma Sahin

Fatma Sahin, auteur van het boek ‘Ik ben 1 meisje van de zwarte zee’ vertelt meer over haar biografie en wat haar heeft geïnspireerd.

Waarom hier op de foto?
“Er was een dag georganiseerd voor verbindingen in het Poptahof. Ik ben vroeger als dochter van een gastarbeider naar Nederland gekomen en mijn eerste huis stond in Poptahof, dus het was erg mooi om aan het evenement deel te kunnen nemen. Ik heb dit jaar een boek geschreven wat ik graag met anderen wil delen. Het kwam dus er goed uit dat de burgermeester langs kwam en dat ik haar mijn boek kon overhandigen.”

Waar gaat uw boek over?
“Het gaat over mijzelf, een jong meisje uit een gastarbeiders gezin dat naar Nederland verhuist en opgroeit in de wijk Poptahof. Dat meisje zet verschillende stappen en maakt zo bepaalde ontwikkelingen mee. In mijn biografie geef ik eigenlijk een kijkje in het traject dat ik als jong meisje heb afgelegd en hoe ik hier in de wijk Poptahof mijzelf heb ontwikkeld.”

Waarop is de titel op gebaseerd?
“Ik ben het meisje van de Zwarte Zee. Ik kom uit het Zwarte Zee gebied. Daar worden de meisjes gezien als vechters. Ik ben een echte doorzetter en streef naar gelijkwaardigheid, positiviteit en wil mensen helpen. Ik ben ‘een’ van de meisjes van de Zwarte Zee.” Ik probeer altijd door te zetten en mijn doelen te bereiken. Als ik kijk naar mijn eigen verleden, ik heb maar beperkt onderwijs genoten, maar ik ben altijd al iemand geweest die graag wilden leren. Uiteindelijk heb ik een weg gevonden om mij te blijven ontwikkelen en te kunnen blijven leren, zodat ik uiteindelijk een mooi diploma heb kunnen behalen.”

Hoe bent u erop gekomen om een boek te schrijven?
“In 2011 ben ik begonnen om mijn verhaal op papier te zetten. Dit was in eerste instantie puur ter verwerking. In de loop van de tijd ben ik natuurlijk ervaringen rijker geworden. Die wilde ik graag met anderen delen.”

Zou u het boek aanraden aan mensen die niet uit een migranten gezin komen?
“Ja. Mijn boek is gericht op de hele samenleving, niet alleen op meiden uit een migrantengezin. Anderen kunnen zichzelf misschien wel herkennen in mijn verhaal en halen daar misschien wel kracht uit.”

Wat hoopt u te bereiken met uw verhaal?
“Ik hoop met mijn verhaal anderen te kunnen inspireren en te kunnen helpen, vooral de jongeren. Ik vind het ook mooi om te zien dat er nu steeds meer migrantenvrouwen met hun verhalen naar buiten komen. Zo kunnen de mensen zich gaan herkennen in bepaalde situaties en zich laten inspireren. De jongeren moeten het later van ons overnemen en de samenleving draaiende houden. Ik hoop dat jongeren meer de touwtjes in eigenhand gaan nemen. Zo zullen de slechte invloeden van buitenaf hen minder beïnvloeden.”
Wilt u hier meer aandacht voor op scholen?
“Ik zou het zeker fijn vinden als dit onderwerp meer zou worden besproken op scholen. vanaf groep zeven en acht worden jongeren al klaar gestoomd voor het voortgezet onderwijs. Ik zou het ook wel een goed idee vinden als hier meer voorlichtingen over wordt gegeven.”

Wat zou u doen als de burgemeester van Delft?
“Ik zou meer dagen zoals de verbindingsdag willen en daar ook graag voortgang in willen zien. Ik zou een wereld willen zien waar de mensen een glimlach op gezicht hebben en bij de jongeren zeker.”