Ronald Hes en Chris Treling hebben in korte tijd hun draai alweer helemaal gevonden bij Vitesse Delft.
Ronald Hes en Chris Treling hebben in korte tijd hun draai alweer helemaal gevonden bij Vitesse Delft. "Het voelt hier echt als thuiskomen." (foto: Roel van Dorsten)

Ambitieuze oud-bekenden willen Vitesse Delft omhoog helpen

Algemeen

DELFT - Na een rommelige anderhalf jaar maakt voetbalminnend Delft zich op voor wat hopelijk een ‘normaal’ seizoen wordt. Vitesse Delft doet dit onder leiding van Ronald Hes en Chris Treling. 

Door Alphons de Wit jr. 

Onbekenden op sportpark Tanthof-Zuid zijn de twee trainers allerminst. Immers, Chris Treling was er van 2008 tot 2010 al hoofdtrainer en Ronald Hes was er een aantal jaren assistent en trainer van het tweede elftal.
“We kennen elkaar nog uit de tijd dat we tegen elkaar voetbalden en later hebben we bij Delfia zelfs nog samen gevoetbald”, vertelt Hes. “In Chris zijn eerste periode bij Vitesse Delft was ik assistent en ik ben een aantal jaar trainer van het tweede elftal geweest. In de tussentijd hebben we altijd contact gehouden.”
De vernieuwde samenwerking kwam min of meer toevallig tot stand. “Twee jaar geleden tekende ik bij Wippolder, waar Ferrie Bodde mijn assistent zou worden. Dat ging uiteindelijk niet door, waardoor ik Chris, die al gestopt was bij Naaldwijk, benaderde.”

Proefperiode
“Ik wist niet of die rol bij me zou passen,” vertelt Treling, “daarom heb ik gezegd dat ik het tot de winterstop wilde proberen om te kijken of het zou bevallen. Dat bleek zeker het geval te zijn, maar daarna gooide corona roet in het eten. In de periode erna hebben we wel zo goed als het binnen de geldende maatregelen ging door getraind met die jongens. Ook dat ging goed.”
Toch bleef het maar bij twee jaar Wippolder en maakten de voetbalvrienden voor dit seizoen de overstap naar Vitesse Delft. “Dat komt voornamelijk doordat mijn zoon Noah in het eerste elftal van Den Hoorn speelt en ik het leuk vind om naar zijn wedstrijden te kijken. Dat lukt niet als je trainer bent van een zondagclub. Uiteindelijk had ik de keuze tussen drie clubs, waaronder Vitesse Delft. Wat dat betreft was het moment waarop John Hage besloot om Vitesse Delft te verlaten wat mij betreft perfect. Ik heb afgelopen jaar mijn UEFA A-licentie gehaald en mag nu ook hoofdtrainer zijn in de hogere amateurklassen. De ambitie is om met Vitesse Delft de stap naar de eerste klasse te maken.”

Thuiskomen
Het duo is nu een kleine maand werkzaam op sportpark Tanthof-Zuid en heeft de draai al helemaal gevonden. “Het voelde als thuiskomen”, blikt Treling terug. “je ziet hier nog heel veel mensen rondlopen die er meer dan tien jaar geleden, toen ik hier wegging ook al waren. Daarnaast is het mooi dat veel van de spelers die ik toen in mijn selectie had zitten, zich nu op een andere manier voor de vereniging inzetten. Dat zegt ook wel iets over deze club.”
Ook de samenwerking tussen de twee ervaren trainers verloopt soepel. “We denken beiden op dezelfde manier over voetbal en willen niet trainen om het trainen: we proberen de spelers en het elftal echt beter te maken”, vertelt Treling. “Daarbij is het belangrijk dat we op basis van gelijkwaardigheid werken”, vult Ronald Hes aan. “Natuurlijk ben ik hoofdverantwoordelijke, maar die gasten moeten ook weten wat Chris zijn rol is. Daarbij is het belangrijk dat de sfeer goed is en ook die wisselwerking is goed.”

Alles is geregeld
Bij Vitesse Delft komt het duo in een gespreid bedje terecht. Hes: “Alles is hier tot in de puntjes geregeld: we hebben twee leiders bij het eerste elftal, goede trainers voor het tweede, een grensrechter en twee fysiotherapeuten. Dat is bij andere clubs weleens anders. Als je dan ook ziet hoe het veld er nu bijligt: daar is menig vereniging die op een hoger niveau speelt gewoon jaloers op. Al met al zijn de randvoorwaarden dus ontzettend goed.”
Ook op sportief vlak ziet Hes mogelijkheden. “Ik ben een trainer met ambitie; ik heb niet voor niets mijn UEFA A-licentie gehaald. Daarnaast is de selectie er één die in het laatste seizoen onder John Hage weliswaar niet zo sterk startte, maar uiteindelijk wel om de bovenste plekken meedeed. Die selectie is bijna helemaal intact gebleven en we hebben hem zelfs kunnen versterken. Zo is Levie Schut bijvoorbeeld weer terug op het oude nest en heeft Mitchell Gronsveld zich ook weer beschikbaar gesteld voor het eerste elftal. Als iedereen fit blijft, ben ik er dan ook van overtuigd dat we hoge ogen kunnen gooien. Kanttekening is echter wel dat we het met een mannetje of zeventien in de selectie moeten doen en dat dat niet heel breed is.”
Aan de vroege uitschakeling in de Stad Delft Bokaal hecht de trainer dan ook totaal geen waarde. “Dat toernooi staat wat mij betreft veel te vroeg in de voorbereiding gepland. Ik ben allang blij dat we er blessurevrij zijn uitgekomen. Ik heb er alle vertrouwen in dat we straks voldoende voorbereid aan de competitie zullen starten.”