‘Het is belangrijk om je hart te volgen’

DELFT – Delft op Zondag portretteert elke maand een zogenaamde Doorkijker. Doorkijkers zijn Delftenaren die, ondanks de tegenstromen en tegenwinden, hun weg proberen te vinden in het doolhof dat maatschappij heet. Het idee is deels geënt op het schilderij ‘De binnenplaats van een huis in Delft’ van Pieter de Hooch uit 1658. Deze maand (aflevering 28) Joyce Satinie Biekram.

Door Cheyenne Toetenel

Joyce is geboren in Suriname en verhuisde op 7-jarige leeftijd naar Nederland. In haar 53-jarige bestaan heeft zij veel meegemaakt, wat haar uiteindelijk heeft gevormd tot de persoon die zij nu is. “Ik leef met de dag, volg mijn hart en ben een toereikende hand in Delft. Ik leid het leven dat ik wil leiden en maak me daarbij niet druk om wat anderen van mij vinden, zolang ik zelf gelukkig ben. Het belangrijkste vind ik het volgen van het eigen gevoel. Dan kom je uiteindelijk wel terecht op die troon die jij wil bekleden.”

Reis in het leven
“Ik zal je iets over de reis in mijn leven vertellen”, begint Joyce haar verhaal. “Ik heb altijd stewardess willen worden, maar was te klein. Toen wilde ik bij de marechaussee op Schiphol, maar ook dat was al snel van de baan. Ik belandde op de Modevakschool. Daar stopte ik toen mijn broer op jonge leeftijd kwam te overlijden, wat enorm veel impact had op ons gezin. Later rondde ik een aantal andere opleidingen af die bij mij pasten en ging ik aan de slag binnen de kinderopvang. Door fysieke mankementen die plotseling ontstonden werd mijn contract uiteindelijk niet verlengd. Mijn ouders woonden inmiddels weer in Suriname, terwijl mijn broers en ik in Nederland bleven. Dat was soms lastig. Helaas zijn beiden overleden. Het feit dat ik ze zo vroeg ben verloren, heeft mij ook gemaakt tot wie ik nu ben. Alle dingen samen waren van invloed op mijn leven en de keuzes die ik zelf maakte. Steeds weer kreeg ik de bevestiging dat ik moest doen wat ik zelf wilde doen, want je eigen geluk moet op nummer 1 staan. Leef met de dag, denk eerst aan jezelf en daarna aan anderen. Om liefde te kunnen delen met anderen moet je namelijk eerst leren van jezelf te houden. Ik ben nu 53, heb mijn broer, moeder en vader niet meer. Bij elke nare gebeurtenis bekroop mij het gevoel dat ik moest gaan leven en mijn hartje moest gaan volgen. Dat ben ik dan ook gaan doen. Iedereen heeft een eigen visie en kracht. Ga daarmee aan de slag!”

Kracht terugvinden
Die boodschap brengt Joyce al jaren op diverse manieren over op anderen. “Ik help graag om mensen in hun kracht te zetten. Dat doe ik als buurtverbinder, in het ziekenhuis, bij de Zonnebloem en Delft voor Elkaar.” Bij die verschillende instanties is ze aan de slag gegaan toen ze zonder baan kwam te zitten. “Ik moest een uitkering aanvragen, waar ik heel veel moeite mee had. Vanaf het eerste moment ben ik als vrijwilliger aan de slag gegaan bij een reisorganisatie voor mensen met een beperking. Dit werk opende mijn ogen en liet mij zien dat je ook als je geen werk hebt wat kan betekenen voor de maatschappij.” Hierna kwam Joyce als vrijwilliger PR & Promotie terecht bij de Zonnebloem Delft-West. “Met deze afdeling zetten we ons in voor mensen met een fysieke beperking. Niet alleen ouderen, maar ook jongeren vanaf 18 jaar. Ook zij hebben soms beperkingen en worden door ons gezien.” Later kwam Joyce bij Delft voor Elkaar terecht. “Ik coach mensen om weer op eigen benen te kunnen staan. Ik moedig ze aan en laat ze uiteindelijk weer los als ze hun zelfvertrouwen terug hebben.” Ook helpt Joyce als vrijwilliger bij de Neurobraincare van het Reinier de Graaf ziekenhuis. “Hier spreek ik mensen moed in. Het geeft voldoening om met een kort praatje en een luisterend oor de mensen te mogen bijstaan.” Tussen al deze werkzaamheden door is Joyce ook al jaren actief als buurtverbinder in de Kuyperwijk. “Met de website KijkopdeVoordijk.nl verbinden wij mensen in de wijk aan elkaar en aan organisaties. Als je wat nodig hebt, vraag het!” Joyce houdt zich in haar wijk veel bezig met jongeren. “Hoewel het ontpoppen van de wijk nu een beetje op gang komt, missen we activiteiten. Vooral voor jongeren is een plek nodig waar zij zich kunnen vestigen, zodat ze niet op straat hoeven te hangen. Als er een plek is waar zij hun ei kwijt kunnen en waar toezicht is, zal er minder overlast zijn. Ik luister naar de jongeren en geef als een soort contactpersoon aan de gemeente door waar zij behoefte aan hebben.” Tot slot werkt Joyce als AllRoundMasseuse. Liefde is volgens Joyce de sleutel in alles. “Hoewel ik veel verlies heb geleden in mijn leven, ben ik nooit verbitterd geraakt. Je hart kan breken, maar als je nooit de liefde voor jezelf verliest kun je het ook weer lijmen en jouw liefde overbrengen op anderen. Liefde delen is wat mij gelukkig maakt. Op een dag hoop ik dat te doen door wat voor mezelf te ondernemen.”