Astrid en Willem in hun woning in de Wippolder (Foto: Koos Bommelé)
Astrid en Willem in hun woning in de Wippolder (Foto: Koos Bommelé)

‘Waar gehakt wordt vallen spaanders, maar je kan het ook beperken tot stof’

Algemeen

DELFT - Astrid en Willem van Akkeren zijn beiden ziek en zitten weken in de rotzooi door een renovatie van hun huurwoning in de Spiekmanstraat. Voor hen is het vinden van een geschikte oplossing te laat, maar zij doen een dringend beroep op de betrokken partijen om de werkzaamheden in het vervolg anders aan te pakken. “Wat wij nu meemaken, wensen wij niemand toe.”

Toen wooncorporatie Woonbron achterstallig onderhoud en rotte balken constateerde bij de huurwoningen in de Wippolder, werd besloten tot renovatie. Vloeren moesten open om de houten constructie te herstellen. Ook bij de familie Van Akkeren zou renovatie plaatsvinden, totdat bij Astrid borstkanker werd geconstateerd. “De werkzaamheden werden uitgesteld, totdat een grote heipaalkever bij ons op tafel viel tijdens het eten”, vertelt Willem. “We hebben toen toch maar de projectleider van Woonbron gebeld dat ze ook onze woning maar moesten aanpakken.” Willem vertelt dat werd aangegeven dat in hun woning, in tegenstelling tot veel andere woningen, niet zoveel hoefde te gebeuren. “Waar bij andere bewoners de huizen werden leeg getrokken en spullen in verhuiswagens werden geplaatst, moesten wij alles zelf leegruimen en zouden onze spullen verplaatst worden binnen de woonkamer. Dat is verkeerd ingeschat, want uiteindelijk zaten we met 22 verhuisdozen en een teakhouten kast die zo zwaar is dat je die niet even met twee man verplaatst. Vorige week maandag om 17.00 uur kregen we een stapel dozen en mochten we aan de gang om alles leeg te gaan halen, wat een enorme klus is geweest. Die 22 dozen konden we nergens kwijt, dus die staan nu bij de buren in huis. Uiteindelijk kwamen ze op donderdag de vloer verwijderen en is een enorm gat gemaakt, vlak naast onze kast die ze niet verplaatst hebben.” Op vrijdag werd het gat dicht gemaakt en kwam de stoffeerder langs voor het laminaat. “Hij kwam binnen en zei: ‘Maar met deze spullen in huis kunnen wij geen laminaat leggen’. Astrid schoot vol, waarop de man aangaf te gaan regelen dat ze dinsdag met haar voetjes op de nieuwe vloer zou staan. Daar was vier man getuige van. Puntje bij paaltje kwam er op dinsdag niemand opdagen om de spullen te verplaatsen en het laminaat te leggen. Wij de projectleider gebeld die doodleuk zegt: ‘Weet je dat dan niet? Ze komen pas 17 augustus. Dat heeft de stoffeerder met jullie besproken.’ Ik ontplofte door die leugen van de stoffeerder. Hoe kun je zo proberen je eigen straatje schoon te vegen over de rug van je klanten.” 

Andere aanpak
Door ontbrekende delen van de vloer staan spullen momenteel tegen elkaar aangeschoven en kan het koppel geen gebruik maken van de eigen meubels. “Tot rust komen is hier geen optie.” Willem benadrukt dat het niet de bedoeling is om mensen te schofferen. “Maar er moet gewoon een andere aanpak komen in het vervolg. Ik ben hartpatiënt, Astrid heeft borstkanker. Als je ziek bent komt deze hele situatie extra hard binnen. De stress die het oplevert is niet goed. Wij praten voor onszelf, maar er zijn een heleboel huizen waar het met de communicatie niet goed gaat. Alle partijen zeggen dat het niet zo had mogen gaan, maar het feit is dat het wel zo is verlopen. Voorkom dat in de toekomst alsjeblieft.”

Inmiddels is door Woonbron geregeld dat niet de originele stoffeerder, maar EWS Group komende dinsdag start met de vloer. Ook biedt Woonbron ter compensatie aan de vloer in de keuken te vernieuwen.