Passie met een Gouden Rand: Marianne Dongelmans

DELFT - De 70-jarige Marianne Dongelmans is al ruim 12 jaar vrijwilliger bij de Zonnebloemafdeling Delft-West. “Ik moet zeggen dat ik het vrijwilligerswerk nog steeds met heel veel plezier doe.”

Door Cheyenne Toetenel

Na de middelbare handelsdagschool en een secretaressecursus betrad Marianne op haar 18e het werkveld. Na de komst van haar zoon op haar 25ste bleef zij 2,5 jaar thuis, wat niks voor haar was. “De muren kwamen op mij af, dus zodra onze zoon naar de peuterschool ging ben ik een paar ochtenden gaan werken. Toen hij 5 jaar oud was ben ik aan de slag gegaan bij Gist-Brocades op de afdeling gistexport, wat ik een geweldige baan vond. Toen op mijn 58ste onze afdeling werd verplaatst naar Italië, kwam ik zonder werk te zitten. Thuis zitten zat er echter niet lang in, want ik ben vrij snel op zoek gegaan naar leuk vrijwilligerswerk. Dat vond ik ruim 12 jaar geleden bij de Zonnebloem. Sinds 7 jaar geleden combineer ik het met mijn vrijwilligerswerk als secretaris bij huurdervereniging Agnetapark.”

Kriebels
Vrijwilligerswerk was niet zozeer iets nieuws voor Marianne. “Mijn man werd in ‘86 vrijwilliger bij de scouting. Regelmatig ben ik met hem meegegaan naar activiteiten. Toen hij stopte, begon het bij mij te kriebelen en ben ik zelf ook 10 jaar actief geweest bij de waterscouting Dorus Rijkers als schipper bij de welpen vanaf 1997.” Met de Zonnebloem kwam Marianne in contact via de bridgeclub van haar man. “Een lid vertelde hem over haar werkzaamheden bij deze stichting. Er zijn enorm veel eenzame mensen. Mensen die net dat beetje aandacht nodig hebben wat ze nu niet krijgen. Dat de Zonnebloem in dat gat springt, sprak mij enorm aan.” De Zonnebloem is er voor mensen met een fysieke beperking vanaf 18 jaar, die door deze beperking eenzaam zijn of in een sociaal isolement dreigen te raken. Zonnebloemafdeling Delft-west doet bezoekwerk en organiseert diverse activiteiten. “Denk aan poffertjesmiddagen, bingo, een bezoek aan de dierentuin of de Keukenhof. Maar het bezoekwerk vormt de hoofdmoot en zie ik als ons belangrijkste onderdeel.” Marianne begon haar ‘loopbaan’ bij de Zonnebloemafdeling Delft-West zelf ook met bezoekwerk. “De dame die ik in mijn eerste jaar als vrijwilliger heb ontmoet heb ik jarenlang bezocht, tot haar overlijden een paar maanden terug. Daarnaast werd ik meteen gestrikt om als secretaris in het bestuur te komen, wat ik een jaar heb gedaan. Na dat jaar besloot ik dat ik toch meer behoefte had om met mensen te werken. Ik werd daarom bestuurslid bezoekwerk; een rol die ik al ruim 11 jaar bekleed.” Het takenpakket dat bij deze rol hoort bevalt Marianne maar al te goed. “Ik ontmoet veel mensen; alle nieuwe vrijwilligers en gasten die bij ons komen. Mijn taak is om een goede match te maken, wat over het algemeen goed lukt. Een klik is voor beide partijen belangrijk om het bezoekwerk tot een succes te maken. Goed om te weten is dat gasten voor een lidmaatschap niets hoeven te betalen. Kosten zijn enkel verbonden aan de activiteiten op het moment dat gasten willen meedoen.”

Goed contact
Vrijwilligerswerk leveren voor de Zonnebloem geeft voldoening, stelt Marianne. “Ik ken onze vrijwilligers en gasten vrij goed, wat zorgt voor een leuke band en goed contact. Mensen leren kennen, dat is fantastisch.” Ook het moment waarop een match succesvol blijkt, zorgt voor een lach op het gezicht van Marianne. “Een moment waar ik nog vaak aan terugdenk is het succes met een oudere heer. Hij gaf aan graag gekoppeld te willen worden aan een jongedame met verstand van geneeskunde. Dit omdat hij zelf altijd in het ziekenhuis had gewerkt als radioloog. Hoe moet ik dit nou doen, dacht ik in eerste instantie, totdat er een lichtje ging branden en ik terugdacht een een studente geneeskunde die jaren geleden bezoekwerk voor ons deed. Ik belde haar op en zij was enthousiast om weer aan de slag te gaan. Tijdens de eerste afspraak stelde ik de twee aan elkaar voor en de heer begon onwijs te glimmen toen hij hoorde van haar achtergrond. Hij keek naar mij en zei: ‘Ik ben u zo dankbaar, maar mag ik eerlijk zijn? U mag van mij nu gaan. Ik wil met haar praten.’ Dan weet je dat je het goed hebt gedaan, al moet je uiteraard ook geluk hebben dat je net iemand hebt die aan de voorkeuren voldoet.” Wat volgens Marianne ook gezegd mag worden, is dat binnen Zonnebloemafdeling Delft-West een goede sfeer hangt dankzij alle vrijwilligers én gasten. “Dat straal je ook uit. Bij activiteiten buiten de deur worden we wel eens aangesproken door mensen die zeggen: ‘Wat hebben jullie het gezellig met elkaar!’”