Hoe gaat het met Barend Colijn?

DELFT - Barend Colijn (58) nam het voetballen niet al te serieus, maar speelde desondanks een lange tijd in het eerste elftal van dvv Delft.

- Hoe gaat het met je?
"Het gaat hartstikke goed. Qua gezondheid gaat het goed, ik ben ook prima door de coronatijd gekomen. Dat geldt ook voor mijn vrouw Miranda, waar ik al 35 jaar samen mee ben. Ik werk als Coördinator Serviceteam bij de Gemeente Delft. Wij treden als team op bij klachten en calamiteiten én doen de niet-planbare werkzaamheden. Ik werk al 42 jaar bij de Gemeente Delft, ik heb het daar prima naar mijn zin."

- Waar was je start als voetballer?
"Ik was een jaar of 8, toen ben ik bij CSVD op de Schoenmakerstraat begonnen. Ik heb 2 jaar bij CSVD gespeeld, toen ben ik dankzij dokter Pijl naar DHC gegaan. Bij DHC heb ik wel altijd in de hoogste jeugdselecties getraind, maar bijna nooit in het hoogste jeugdelftal gespeeld. Ik trainde met jongens als Eric Wolf, Martin de Graaf en Ronald Heederik, die jongens waren gewoon beter. Toen ik naar de senioren zou gaan, ben ik samen met John van de Bergh naar dvv Delft gegaan. De vader van John deed het een en ander bij dvv Delft, op zijn verzoek zijn wij daar gaan spelen."

- Bij dvv Delft kwam je wel direct in het eerste elftal?
"Nou, haha, dat is wel een mooi verhaal. John ging echt naar dvv Delft om in het eerste te spelen. Ik ging voor een plek in het derde elftal. Ik was een harde werker en tijdens de voorbereiding had ik een conditie als een paard, waardoor ik al snel in het eerste elftal kwam. John heeft daar nog een tijdje op moeten wachten. Ben Wessels was de trainer die mij liet debuteren. Ben was een gezellige man, die voor een leuke sfeer zorgde. Ben zorgde ook voor een goede mix met oudere en jongere spelers. Ik speelde onder anderen met Bert Ham, Peter de Vreede, Kees van Zuijlen, Ted van Ruijven, Alex Hoogendoorn, John van de Bergh, John van der Ende en Rob van Beek. Ben Wessels heeft mij ook een keer teruggezet naar het tweede, haha. Dat kwam zo: we moesten op een gegeven moment tegen VCS spelen, dat stijf bovenaan stond. De hele week had Ben het erover dat wij voor één punt zouden gaan. Maar na 20 seconden scoorde VCS al met een schitterende goal, weg goede voornemen. Ik moest daar heel hard om lachen, dat werd mij kwalijk genomen. We verloren ook dik. Nu ik eraan terugdenk kan ik er weer om lachen, hahaha. Het plezier stond bij mij voorop, ik heb nooit het idee gehad dat ik het betaalde voetbal zou halen."

- Heb je nog successen gevierd?
"Nou ja, daar was eerst een degradatie voor nodig. Na een beslissingswedstrijd tegen BEC degradeerden wij naar de HVB, maar al snel kwamen wij weer terug via een promotie. Dat was onder Pierre van Zinnen, die het van Ben Wessels had overgenomen. Wij hadden een heel goed team, met Ron Hogenboom, Wim de Bruin, Erwin Verhagen, René Lander, Robert van de Bergh, Wim Warnaar en John van der Ende. In die tijd was alles perfect geregeld. Nico Herbert was een gedreven voorzitter, die een grote groep vrijwilligers aanstuurde. Ik heb dan ook een wereldtijd bij dvv Delft gehad. En er vrienden voor het leven gemaakt. Ik woonde toen zowat op het complex van dvv Delft, zo vaak was er ik er te vinden. Heel gek, maar nu kom ik er nooit meer."

- Wat doe je nu nog?
"Tennissen. Door blessures is mijn voetbalcarrière rond mijn 30ste als een nachtkaars uitgegaan, maar tennissen kon wel. Dat doe ik nog steeds, driemaal per week met heel veel plezier!" (RvD)