Rudi Smit schopte het tot hoofdklasser (Foto: Roel van Dorsten)
Rudi Smit schopte het tot hoofdklasser (Foto: Roel van Dorsten)

Hoe gaat het met Rudi Smit?

sport

PIJNACKER - Rudi Smit (38) promoveerde met Vitesse Delft van de derde klasse naar de hoofdklasse.

Smit begon echter met voetballen bij Wippolder. "We speelden op de Oudelaan, vlak naast het jeugdcomplex van Vitesse Delft. Daar werden mijn broer Rinus Bergakker en ik min of meer gescout: iemand van Vitesse vertelde mijn vader dat we bij Vitesse meer dan welkom waren. Aangezien die club op een hoger niveau speelde, was de overstap snel gemaakt."

- Hoe beviel dat?
"Hartstikke goed. Vitesse had een heel goede jeugd en we hadden een leuk elftal met onder meer broer Rinus, Michel Poldervaart, Ferrie Bodde en Jordy Ensing. We presteerden goed, maar doordat de lichting voor ons steeds degradeerde, haalde ons elftal nooit het landelijke niveau. Het mooie was dat we na de wedstrijden naar de Middelweg gingen om te kijken naar het eerste elftal, dat in de hoofdklasse speelde. Dat sprak tot de verbeelding, al kwam het er vaak op neer dat we statiegeldflesjes verzamelden voor een consumptiebon."

- Wanneer kwam je bij het eerste?
"Na een uitstapje van een seizoen bij de Sparta-amateurs mocht ik als tweedejaars A-junior van René Slegtenhorst al meedoen. Toen ik de overstap naar de senioren maakte, begon ik in het tweede en werd ik halverwege het seizoen bij het eerste elftal gehaald. Dat was een heel vreemd seizoen, omdat we met het eerste degradeerden naar de derde klasse en met het tweede kampioen werden en promoveerden naar de reserve hoofdklasse. Na dat seizoen veranderde alles, want een aantal echte Vitesse-jongens vond het mooi geweest en vertrok, net als de trainer."
- En toen?
"Kwam Peter Klomp. In het begin dachten we: 'Wat gebeurt hier nou, doe eens rustig aan'. Maar zijn aanpak had succes, zeker bij een jonge, gretige groep als de onze. We hadden een goede mix. Jongens als Leon de Kok en Brian Smit liepen je lachend in tienen. Romano Mollis had voorin nooit rust, want hij bleef gaan en ook jongens als Michel en Roger Poldervaart, Michael Righarts, Ed 't Hart, Stefan Berkhout en Aldo Carta konden heel goed voetballen. Daarnaast was het ook buiten het veld altijd feest."

- En in sportief opzicht?
"We promoveerden met deze groep naar de hoofdklasse, dus dat was prachtig. Helaas besloot een aantal jongens te vertrekken. Er werden jongens van buitenaf werden gehaald, omdat de leiding dacht dat we anders een modderfiguur zouden slaan. Dat was erg jammer, maar dat eerste seizoen in de hoofdklasse was voor mij een hoogtepunt."
- Hoe dat zo?
"Dat was waar je het als kleine jongen allemaal voor deed. Vroeger ging je bij de grote mannen kijken en nu haalde je zelf het hoogste amateurniveau. We kwamen nog aardig mee tegen ploegen als Ter Leede en Rijnsburgse Boys. Verder waren ook de wedstrijden die we tegen Feyenoord en Sparta speelden hoogtepunten."

-Wanneer stopte je?
"Rond mijn dertigste vond ik het mooi geweest. Fysiek kon ik het nog wel aan, maar in mentaal opzicht was ik er klaar mee: de mooiste jaren lagen achter me. Ik ging naar een vriendenelftal, maar heb nog wel een paar keer met het eerste meegespeeld toen de nood hoog was."

- Wat doe je nu nog?
"Ik speel nog in het derde en dat is leuk, maar als het niet binnen de agenda van het gezin past, sla ik over. We spelen vooral tegen tweede elftallen en winnen veel wedstrijden op routine."