Ed de Vreede beleefde prachtige tijden bij RKDEO en geniet nu, samen met zijn ouders, van de prestaties van zijn zoons. (foto: Roel van Dorsten)
Ed de Vreede beleefde prachtige tijden bij RKDEO en geniet nu, samen met zijn ouders, van de prestaties van zijn zoons. (foto: Roel van Dorsten) Foto: Roel van Dorsten

Hoe gaat het met Ed de Vreede?

sport

DEN HAAG - Ed de Vreede (54) had het misschien verder kunnen schoppen, maar bleef RKDEO altijd trouw.

Voor De Vreede stond al snel vast bij welke club hij zou gaan voetballen. "In Nootdorp waren twee clubs en voor welke club je ging spelen hing toen af van familiebanden en het geloof. Mijn vader Theo speelde in een lager elftal bij RKDEO en mijn ome Jan zat in het bestuur. Daarom werd het oogluikend toegestaan dat ik op iets jongere leeftijd lid werd. Jan van der Sman leerde ons met een aantal enthousiaste dames voetballen."

- Was al snel duidelijk dat je aardig kon voetballen?
"Dat denk ik wel. Ik schoof altijd een jaar eerder dan mijn leeftijdsgenoten door naar de volgende jaarlaag. In die tijd speelde ik mid-mid, een prachtige positie. Op mijn zeventiende maakte ik onder Wim Tettero mijn debuut in het eerste elftal."

- Bij wie kwam je in het eerste?
"Ik speelde in een mooi elftal met onder anderen John de Bruijn, Paul Blokland en Dick den Hollander, die natuurlijk een legende is binnen de club. Het vervelende was dat we in mijn eerste seizoen direct degradeerden. De jaren erna speelden we regelmatig nacompetitie, maar promoveerden we nooit. Ik debuteerde dus in het eerste in de tweede klasse en eindigde ik dertien jaar later in de vierde klasse."

- Hoe kwam dat?
"We hadden echt een goed elftal, maar voor ons was de derde helft net even iets te belangrijk. De prestatie won het meestal niet van de gezelligheid. Ondanks de leeftijdsverschillen trokken we ook buiten de lijnen veel met elkaar op. Wat dat aangaat waren we echt een dorpsclub. Dat is nu misschien wat minder het geval, maar prestatief gaat het, in ieder geval in de jeugd, wel beter. Wat dat aangaat was het toen niet beter of minder dan nu. Het is anders en dat moet je simpelweg accepteren."

- Wat waren je kwaliteiten?
"Toen ik in het eerste kwam voetballen werd ik spits, want met Paul Blokland stond er al een geweldige mid-mid. Voorin moest ik het denk ik vooral hebben van mijn slimheid: ik stond vaak op de goede plaats en was verdedigers net even te slim af door goed weg te lopen. Verder had ik een goede techniek, was ik tweebenig en kon ik aardig koppen."

- Wanneer stopte je?
"Toen ik een jaar of dertig was, vond ik het mooi geweest. Ik werkte, studeerde en we waren aan een gezin aan het bouwen. Ik stopte bij het eerste en ging in de zaal voetballen in een vriendenteam. Dat was geweldig, totdat ik eens op een bal ging staan en daardoor mijn kuitbeen brak en mijn enkel verbrijzelde. Dezelfde blessure als Van Basten; en als ze hem niet kunnen opereren, doen ze dat bij mij natuurlijk zeker niet."

Heb je spijt dat je altijd bij RKDEO bent gebleven?
"Absoluut niet. Overstappen was in die tijd zeker niet gebruikelijk en ik heb prachtige tijden gehad. Denk alleen maar aan de hattrick die ik maakte tegen Oliveo, dat waren de echte derby's waar je naar uitkeek. Ik heb 'aanbiedingen' van DHC en Vitesse Delft naast me neergelegd. Ook ADO klopte aan toen ik in de A-jeugd zat, maar ik besloot voor een maatschappelijke carrière te gaan. Soms denk ik weleens: 'Wat als...' Het leuke is dat mijn zoon nu wel in de onder -19 1 bij ADO zit. Mijn andere zoon speelt op zaterdag bij RKDEO in een supergezellig vriendenelftal. Ik vond het prachtig dat mijn ouders me zowel in de jeugd als in de senioren trouw volgden. Nu staan zij nog bijna wekelijks bij onze jongens langs de kant. Daar ben ik hartstikke trots op! "