Cees van Velzen koos na het voetbal en volleybal voor tennis bij DTB
Cees van Velzen koos na het voetbal en volleybal voor tennis bij DTB Foto: willem de bie

'Met je club kansen creëren, daar hou ik van…'

sport

DELFT – Schoenen als betonblokken, met stalen neuzen, niet op te lopen. Maakte allemaal niet uit voor Cees van Velzen. Waar een wil is, is een weg en niet te veel zeuren. Een mentaliteit waar de geboren Westerkwartierder het ver mee heeft geschopt.

Tekst & Foto Willem de Bie

Cees van Velzen is geboren in het Westerkwartier en heeft daar, in de Hovenierstraat, voldoende ruimte om een balletje te trappen met jongens uit de buurt. En natuurlijk zondag naar de film in gebouw 'Caminada' in de Raamstraat. "Vaak draaiden daar films zoals Rin Tin Tin, over een hond die helpt bij allerlei moeilijke zaken. Later kwamen daar disco avonden bij op de zaterdagavond; de bovenzaal was mooi groot met een goede vloer om te dansen. Zondagavond gingen we naar zaal Koot aan de Beestenmarkt. Je had in die tijd nog niet zo veel voor de opgroeiende jeugd, je had iets voor jongeren in de Cornelis de Witstraat en later ook 'Anonymus' in het Trefcentrum en 't Keldertje. Voetballen deden we op straat en op een veldje in de polder met jongens van onder anderen Dijkgraaf, Eland, Rutte en van Opzeeland. Met mijn opa gingen we voetbal kijken bij het oude stadion van DHC, aan het Laantje van Vollering".

Betonblokken
Het gezin verhuist naar de Singelstraat en daar kwamen ze in aanraking met een trainer van DHC, mijnheer Van der Brugge. "DHC was toen net verhuist naar de nieuwe accommodatie aan de Bras; ik ben daar toen als broekie van acht bij de pupillen gaan voetballen. We hadden het in die tijd niet breed - mijn vader overleed dat jaar – en we moesten schrapen om mijn contributie bij elkaar te krijgen. Ik speelde op oude tweedehands schoenen, van die betonblokken met stalen neuzen, niet op te lopen, vreselijk!". Kleine Cees doet 't aardig bij DHC en speelde zelfs nog eens met een pupillenteam als voorprogramma van Xerxes-DHC: "Dat was eredivisie met voetballers als Wim van Hanegem, Beertje Kreijermaat, Eddie Treytel, Hans Dorjee en dat soort gasten; mooie tijd!".

Cees gaat naar de middelbare school, naar het CLD, waar net de nieuwe opleiding 'HAVO' is gestart. "Achteraf gezien ging me dat vrij soepel af, ik had ruim de tijd om regelmatig overdag bij Monopole op de Markt koffie te drinken". Cees houdt op een gegeven moment het voetballen voor gezien: "Het werd steeds harder. Bij een bepaalde wedstrijd ben ik zo hard geschopt dat ik gelijk met voetballen ben gestopt, daar had ik geen zin meer in.
Mijn oudere broer volleybalde bij AV'40 en ik ben met 'm meegegaan. Ik was gelijk verkocht. Leuke tijd gehad met jongens als trainer Freek Zuidweg, Rob van Haasteren, Kees van der Kruk en anderen. Ik ben daar zelf ook de jeugd gaan trainen, later dames 1 en diverse herenteams, ben scheidsrechter geweest en heb me ook als bestuurder voor de club ingezet".
Cees traint, speelt wedstrijden en is veel onderweg. "Na m'n dertigste ben ik wat minder fanatiek geworden, ik werd vader en verhuisde naar het Winterpad. Daar heb ik het sportpark zien bouwen, met velden van Ring Pass en DTB. Mijn kinderen gingen daar sporten en ik ging vaak mee, na enige tijd als coach van het hockeyteam.

Omdat mijn kinderen redelijk goed konden tennissen, kwam ik veel bij DTB. Daardoor ben ik zelf ook gaan tennissen en dat doe ik nog steeds". Van Velzen speelt in die jaren ook competitie met een herenteam en later in een mixed team. Hij gaat ook wat beter spelen. Dochter Rosanne heeft talent en wordt door pa regelmatig het land door gereden om allerlei wedstrijden en toernooien te spelen. Maar, zoals al vaker, Cees is meer dan een spelend lid: "Ik wil ook graag wat terug doen voor de club. Tja, en voor dat je het weet zit je in het bestuur. Mijn ervaring als (interim)manager met veranderingstrajecten komt zeker van pas en ik heb qua leeftijd ook wel wat ervaring die ik graag wil overbrengen. Je bent als bestuur verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de club, dat moet ook gebeuren. Niet zeuren maar doen".

Bridgen
DTB heeft, net als andere tennisclubs, wat magere jaren gekend maar zit nu weer in de lift: "We hebben nu 630 leden en dat groeit gestaag. Met gelukkig veel jeugd, want daar ligt tenslotte de toekomst. Er lopen ook veel mensen rond met ambitie, zo van 'we gaan d'r wat van maken'. Dat is echt mooi om te zien!". De laatste vijf jaar is van Velzen wat minder op de baan te vinden en heeft hij zijn sportieve horizon uitgebreid met golfen en bridgen. "Eigenlijk door een toeval ben ik met bridgen begonnen: mijn oom was ziek en lag in de Bieslandhof. Of ik met 'm wilde bridgen, zo is 't begonnen. Nu bridge ik bij Gisolf en de Gaech." En of-ie voorzitter wilde worden. Tuurlijk…