Deze week gaat een pluim uit naar scheidsrechter Louis van der Weijde! (foto: Willem de Bie)
Deze week gaat een pluim uit naar scheidsrechter Louis van der Weijde! (foto: Willem de Bie)

'Als 't even kan: lekker laten voetballen…'

sport

DELFT – Al enige decennia is hij te vinden op of langs de Delftse voetbalvelden. De eerste jaren vooral als begenadigd voetballer, daarna met evenveel inzet en kwaliteit als 'de baas' van het spul: scheidsrechter Louis van der Weijde.

Door Willem de Bie

Louis van der Weijde wordt geboren aan de Buitenwatersloot in het Westerkwartier. Verhuist vervolgens met het gezin naar de Graswinckelstraat, gaat naar de Heilig Hartschool en komt al snel in aanraking met de sport waar hij anno 2018 nog steeds ziel en zaligheid in legt: voetbal. De vader van een buurjongen is leider bij SEP en dus gaat Louis daar ook spelen. Hij is dan tien jaar. "Er speelden meer jongens uit de buurt. In elke leeftijdscategorie was maar één elftal, in de A-jeugd waren dat er twee. Ik zat met onder anderen Leo Boer, Michel Haak en Tom Melissen in een topelftal." Louis gaat geologie studeren in Leiden, terwijl het gezin verhuist naar Voorhof.

Louis blijkt talent te hebben en speelt in steeds hogere elftallen: "Ik begon in het derde, speelde erna in het tweede en veroverde mijn plaats in het eerste onder trainer Jan Niemeijer. In mijn eerste volledige seizoen,1978/'79, werd ik topscorer van de HVB. Het jaar erna werden we kampioen." Louis verhuist in die jaren van SEP naar DVV Delft en ook daar gaat het snel: "Ik kwam in de B-selectie terecht en werd al snel naar het tweede gehaald, later ook bij het eerste. In een oefenwedstrijd tegen Taurus mocht ik meedoen. In de eerste helft schoot ik vanuit een onmogelijke hoek op de goal en die bal verdween in de kruising. Alex Hoogendoorn zei dat het een gelukstreffer was. Toen zei ik dat ik het gewoon nog een keer zou doen en dat lukte! Sindsdien stond ik in het eerste. Na dat seizoen promoveerden we."

Het leven van een voetballer wordt ook wel eens geteisterd door blessures: "Bij Delft brak ik mijn been en men ging er van uit dat ik niet meer aan voetballen toe zou komen. Ik wilde het ongelijk bewijzen en was het seizoen erna topfit. Het eerste elftal miste een voorstopper en daar ben ik gaan spelen. In de jubileumwedstrijd bij het 75-jarige bestaan speelde ik tegen József Kiprich van Feyenoord, mooie herinneringen heb ik daaraan! Later ben ik gaan afbouwen, eerst bij Delft, daarna bij DHL-zaterdag; daar kwam ik terecht via mijn zwager Ruud van der Lee."

Louis trouwt en het gezin Van der Weijde krijgt twee zoons die gaan voetballen bij DHC. "Ik stond daar vaak langs de lijn, deed wel eens wat voor de club en op een gegeven moment was de club op zoek naar scheidsrechters. In die jaren was de opleiding tot scheidsrechter iets wat je vooral zelf, samen met de club, moest doen. Ik ben begonnen met fluiten bij de E-jes en de F-jes." Zijn zoons stopten met voetbal, maar pa had de smaak van het fluiten te pakken. "Ik ben cursussen gaan volgen om het vak van scheidsrechter goed te kunnen uitoefenen. Samen met Martin Lander volgde ik een KNVB-cursus bij SEP, waar ik weer veel oude bekenden tegen kwam! Een erg leuke en leerzame tijd, je leert steeds weer iets bij. Voetbal heeft zo'n zeventien regels in het spel, maar er is ook een ongeschreven achttiende regel: je gezond verstand gebruiken…"

Na de start bij DHC gaat Louis verder bij DHL waar hij fluit bij de jeugd, de zaterdag 1 en op zondag de senioren. Bij DHL 1 doet hij dat vaak als assistent-scheidsrechter samen met Guus Heemskerk. En hij voetbalt natuurlijk zelf ook, zoals bij het 7 tegen 7 veteranen voetbal. Ook buiten de club valt Louis op en hij wordt met regelmatig gevraagd voor toernooien, zoals de Stad Delft Bokaal en de 16-23 competitie. Logische stap is dan ook regionaal of hoger gaan fluiten bij de KNVB: "Als je hoger gaat fluiten, ga je ook naar Rotterdam, Den Haag en andere steden. Daar heerst toch vaak een wat grimmigere sfeer op het veld, agressie. Daar moet je mee om kunnen en willen gaan. Ik fluit vooral omdat ik het leuk vind, ik hou het ook graag leuk. Soms wordt een scheidsrechter gemolesteerd, dan schrikt iedereen, maar blijkbaar leren we er niet van. Je moet als scheidsrechter de wedstrijd kort houden en ingrijpen waar nodig. Maar bovenal consequent en eerlijk fluiten."

Deze week was het 'De week van de scheidsrechter', een sportbreed initiatief waarbij de waardering voor de scheids centraal stond. Tenslotte zorgen deze fluitisten ervoor dat er wekelijks op de velden een balletje getrapt kan worden. Voetbal is een sport waarbij sinds kort ook video een rol speelt: de VAR, de 'Video Assistant Referee'. "Ik vind het een goede zaak. Het is zo hier en daar nog even wennen, maar ik zie meer plussen dan minnen. Zeker bij belangrijke momenten zoals wel of niet een strafschop of een rode kaart. Je kunt als scheidsrechter nou eenmaal niet alles zien".