Mayer ging ook de sport op een andere manier beleven, namelijk als leraar. (Foto en tekst: Willem de Bie)
Mayer ging ook de sport op een andere manier beleven, namelijk als leraar. (Foto en tekst: Willem de Bie)

Multi-sporter Herman Mayer wordt enthousiast van bijna elke sport

sport

Sporten werd Herman met de paplepel ingegoten. Pa en ma Mayer vonden het belangrijk dat hun zoons dat gingen doen, het hoorde bij de opvoeding, net als dansles en muziekles.

Hij was een jaar of zes toen hij werd aangemeld bij gymnastiekvereniging Sparta, een club die nauw verbonden was met de Gist & Spiritusfabriek: "Best naar m'n zin gehad, maar na daar zo'n jaar of drie te hebben gegymd wist ik vrij zeker dat ik wilde voetballen, samen met m'n vriendjes, bij Concordia". Vader Mayer was van mening dat kleine Herman goed om zich heen moest kijken om te zien wat hij echt wilde qua sport. En dus ging Herman mee naar Hudito, DHC en andere sportclubs.

Als Herman thuis kwam dan gingen direct de voetbalschoenen aan en werd het balletje hooghouden, pingelen, schieten op doel. Dat doel waren de garagedeuren op het naast hun huis gelegen pleintje. Ook broers Joost en Jelle, en buurtkinderen kwamen daar meedoen. Als er genoeg waren werd het een 'partijtje', de doelen gemaakt van jassen, tussen de fruitbomen op het Joristerrein aan de Oostsingel. Een buurjongen: "Je kon maar beter zorgen dat je bij Herman in z'n team zat; hij was goed en enorm fanatiek. Was je zijn tegenstander, dan had je het zwaar!...". Voor Herman was de keuze qua sport al snel gemaakt: het werd voetbal, bij Concordia.

Bij Concordia werd Herman ook enthousiast voor cricket, de Engelse sport waar voor buitenstaanders mannen in witte jassen tussen paaltje heen en weer bewegen, soms onderbroken door theepauzes. "Het is typisch zo'n sport van onbekend maakt onbemind, het is alleen leuk en spannend als je weet hoe het spel gaat. Ik heb het tot mijn 35ste met veel plezier gedaan". En, zoals eerder gemeld en bekend bij vriend en vijand: Herman gaat er voor. Zo speelde hij ruim tien jaar in het eerste voetbalelftal, en vijftien jaar in het eerste cricketteam van Concordia.

Mayer ging ook de sport op een andere manier beleven, als leraar. Na het behalen van het diploma van de Sportacademie ging hij op het Stanislas en het Grotius gymnastiekles geven en heeft dat, met veel plezier, tot aan zijn pensioen gedaan. "Het is in die jaren wel veranderd: vroeger ging het om sporten, nu staat beweging centraal. Van daaruit kan je dan weer gaan sporten". En dat bewegen, dat doen we volgens Herman te weinig: "Zeker nu, met de smartphones en tablets, iedereen staat de hele dag op z'n schermpje te turen. Dat wordt nog wat later, met al die rsi-klachten. Ik zie wel dat er langzaam een kentering komt, die wordt ingezet door ouders. Die zien ook dat dit geen goede ontwikkeling is".

Herman heeft meer sporten beoefend. Zo was hij al vanaf de oprichting lid van DAS, de Delftse basketbalvereniging. "Toen was Charis Siderus nog de trainer van het eerste. Ik kon het wel aardig, maar heb het niet verder geschopt dan het tweede, later afgezakt naar het derde. Een aandachtspunt bij veel sporten is dat meestal alleen de selectie, het eerste team een trainer heeft. De andere teams moeten vaak hun eigen training invullen. Minder aandacht dus, en dat is jammer". Mayer heeft meer sporten beoefend: "In de zomer was het tennis en cricket, in de winter basketbal, volleybal en voetbal. En daarbij zat ik ook in een aantal besturen en hadden we een volleybal lerarenteam op het Grotius". Veel van huis dus. Dat werd minder toen hij zijn huidige vrouw ontmoette en er een gezin ontstond. Vrouw golft ook, kinderen voetbalden, tennisten en golfden".

Golfen was in de jaren zeventig een sport in ontwikkeling. De gemeente en de Sportraad ontwikkelden een plan om in de zomer, als de voetbalvelden niet of nauwelijks werden gebruikt maar het gras wel netjes werd gemaaid, daar te gaan golfen. "Concordia was enthousiast en vanuit de club kwam de vraag of iemand wilde helpen achter de bar, materiaal wilde uitgeven en meer van die klussen. Ik zat op school en verdiende zo een centje bij. Niet veel later vroegen ze of ik geen zin had om mee te doen, mee te lessen. En dat deed ik; golfen over alle voetbalvelden, mooi toch?".

En dat golfen is Herman sindsdien blijven doen. Haalde alle papieren, de PGA-status, gaf veel les en speelde mee op veel toernooien. Momenteel is het sportschema van Herman Mayer wat 'rustiger': "Bij het Stanislas ben ik met pensioen. We hebben een huisje in Spanje, waar we een aantal maanden per jaar zijn, waardoor ik geen golfles meer geef". Terugkijkend: "Ik heb alles altijd met veel plezier en energie gedaan, heel veel leuke dingen meegemaakt. Zoals de jeugdkampen bij Concordia, de golf week in de Ardennen. Daardoor heb ik een grote sociale omgeving. Ik zou het zo weer doen…". Overigens speelt Mayer nog drie keer in de week golf, fietst en zwemt. Dat dan weer wel.