Michel Jongeneelen was jarenlang een snelle spelverdeler bij EDH. De afgelopen 27 was hij goed bezig voor en bij Loodgieters en C.V. bedrijf Pieter Snelders.
Michel Jongeneelen was jarenlang een snelle spelverdeler bij EDH. De afgelopen 27 was hij goed bezig voor en bij Loodgieters en C.V. bedrijf Pieter Snelders.

Oud-handballer Michel Jongeneelen blikt terug

sport

DELFT - Delft op Zondag blikt wekelijks met oud-sporters terug op hun gloriejaren. Deze week doen we dat met oud-handballer Michel Jongeneelen.

Door: Jesper Neeleman

Jongeneelen kwam maar voor één club in actie: EDH. "Ik ben daar bekant geboren", vertelt de inmiddels 51-jarige Delftenaar. Zijn vader en moeder handbalden er. Jongenelen herinnert zich de goede sfeer uit die goede oude tijd aan de Brasserskade nog goed. "Dan werd er op zondag Chinees gehaald en bleef iedereen eten in de kantine. Het was echt een familieclub."

Zelf maakte hij in zijn jeugdjaren deel uit van een talentvolle lichting, met spelers als Marco van Rossum, Richard Schröder, John Kok en Ben Hartog. "Een super lichting", gooit Jongeneelen er nog een schepje bovenop. Hij overdrijft niet. Het kleine EDH schopte het zelfs tot de grote finale van het Nederlands Kampioenschap. In een volgepakte Energiehal in Rotterdam bond het Delftse jeugdteam de strijd aan tegen handbalgrootmachten als Aalsmeer, Sittardia en E&O. "Hoewel het natuurlijk vlakbij was gingen we daar in bussen naartoe", weet hij nog. De meeste spelers en supporters van andere clubs hadden nog nooit van EDH gehoord, maar zouden de club vervolgens niet gauw meer vergeten. EDH won en werd Nederlands Kampioen. Het werd en bleef het hoogtepunt uit de carrière van Michel Jongeneelen.

Mogelijk had er nog meer ingezeten. Hij schopte het tot één interland met jong Oranje. "Dat was tegen België. Ik sliep toen op een kamer met Peter Portengen. De bond wilde dat ik weg zou gaan bij EDH en bij een club op het hoogste niveau zou spelen. Daar heb ik geen seconde over getwijfeld. We hadden bij EDH een hechte band met elkaar." Dus bleef het bij één interland. "Ja, achteraf is het wellicht jammer, maar toentertijd was het een makkelijke keuze. Ook bij die eredivisieclubs werd niet betaald."
Zijn zoon Jeffrey Jongeneelen maakte wel de keuze voor de top van de amateurs, maar dan op voetbalgebied. Dat levert de veel scorende voorhoedespeler wél een prima zakcentje op. Jeffrey Jongeneelen speelde enkele seizoenen voor Katwijk en komt nu in de tweede divisie uit voor Rijnsburgse Boys. "Hartstikke leuk om te zien", zegt z'n vader, die elke thuiswedstrijd komt kijken. De volgende dag kijkt hij met evenveel plezier naar de verrichting van het zesde van WIK, waar zijn zoon Marvin in speelt.

Vader Jongeneelen speelde met de hoofdmacht van EDH meerdere seizoenen in de eerste divisie, het één na hoogste niveau. De beste prestatie in die tijd was een tweede plek op de eindstand, achter Bevo. "Wij speelden altijd technisch en snel handbal. Dat trok mensen wel aan. Onze wedstrijden aan de Bras en die in Sporthal Buitenhof werden goed bezocht. We trainden drie keer per week en speelden op zondag onze wedstrijden. En allemaal voor noppes, hè. We betaalden onze contributie, als we geluk hadden kregen we een consumptiebon. Buiten de lijnen waren we een vriendengroep. Na de training op vrijdagavond gingen we vaak nog even de stad, een biertje drinken. Ook op zaterdagavond pakten we nog weleens een feestje mee. Vaak speelden we dan de volgende dag nog beter ook."

Ja, het was een mooie tijd, merkt Jongeneelen op. "We hebben veel gelachen. En omdat we plezier hadden kwamen de prestaties vanzelf. Zo werkt het. Maar denk ik er nog vaak aan terug? Nee. Ik ben rond m'n dertigste gestopt, onder meer omdat ik vaak geblesseerd was aan m'n linkerenkel. Daarna ben ik nog twee jaartje trainer van het eerste geweest, maar toen ben ik er wel helemaal uitgestapt. EDH bestaat helaas niet meer en ieder is wel z'n eigen weg gegaan. Ik volg nog wel eens handbal op tv, zoals het WK voor dames, dat momenteel op Ziggo wordt uitgezonden." Hij loopt de handbalvelden niet plat. Michel Jongeneelen gaat liever kijken bij Rijnsburgse Boys. "Dan loopt m'n kleinzoon van 2 daar nu al met een bal aan z'n voet langs de lijn. Hartstikke mooi."