"Wat nu allemaal gebeurt is waanzinnig leuk"

DELFT - Daniëlle Rust (46) speelde jarenlang voetbal op hoog niveau. In 1989 werd zij met KFC '71 Nederlands Kampioen. Ze is blij met hoe het vrouwenvoetbal de laatste jaren steeds meer op de kaart gezet wordt: "Maar er is nog wel een inhaalslag te maken."

Door Esdor van Elten

Daniëlle komt uit een echte voetbalfamilie. "Mijn moeder en mijn broers speelden ook en ik was van jongs af aan op de velden van Full Speed te vinden." En op de pleintjes in de wijk waar zij woonde, waar ze haar plekje in het straatvoetbal wel moest bevechten: "Toen ze doorhadden dat ik wel een aardig balletje kon trappen mocht ik vaker meedoen. Maar de jongens vonden het nooit leuk als ze door een meisje gepoort werden."

Kinderschoenen
Op haar zevende maakte Daniëlle kennis van het clubvoetbal. Bij KFC '71, dat toen al vier damesteams had. "Op de top hadden we vier senioren en vier jeugdelftallen bij de dames." Toen KFC'71 als club stopte keerde ze terug bij Full Speed. Ze speelde op verschillende posities en klom langzaam op: eerst de Haagse selectie, vervolgens de selectie van Zuid-Holland en tenslotte het Nederlands jeugdteam. "Het vrouwenvoetbal stond echt nog in de kinderschoenen", herinnert zij zich: "Op mijn 15e, 16e speelde ik in mijn eerste internationale toernooi. Ik heb toen nog met Sarina Wiegman gespeeld, de huidige bondscoach van de Oranje Leeuwinnen. Ze speelde ook in de eerste landelijke vrouwencompetitie. Dat vergrootte haar wereld: "Dan moest je ook naar Groningen of naar Maastricht." In 1989 werd Daniëlle met KFC Nederlands Kampioen. "Maar dat hele kampioenschap werd dus feitelijk in één middag beslist. Het was allemaal nog heel kleinschalig." Een carrière als proefvoetballer zat er dus niet in: "Ik zeg wel eens dat ik net te vroeg geboren ben", lacht zij.

Perspectief
Hoewel Daniëlle wel werd uitgenodigd voor Oranje, heeft ze die stap nooit gemaakt. Daar waren verschillende redenen voor: "Hoewel ik voetbal geweldig vond, was het ook weer niet zo dat ik er mijn léven van wilde maken. Ik heb gezelligheid altijd even belangrijk gevonden als prestaties. Daar komt bij dat er in die tijd gewoon weinig carrièreperspectief zat in het vrouwenvoetbal. Dus heb ik er uiteindelijk voor gekozen om een maatschappelijke carrière na te streven." Daniëlle is nu werkzaam in het familiebedrijf Rust Food BV. Maar als het perspectief er wel was geweest? "Wie weet. Je hebt wel toekomstmogelijkheden nodig. Wat dat betreft is het natuurlijk fantastisch dat de meiden nu veel meer mogelijkheden hebben. Wat nu gebeurt is waanzinnig leuk. En ik ben er wel blij mee dat onze generatie daar de grondslagen voor gelegd heeft." Dat er nu een eredivisie is, en dat ook de vergoedingen voor vrouwelijke speelsters omhoog gaat ziet Daniëlle als tekens dat het vrouwenvoetbal langzaam volwassen wordt. "Daardoor kunnen ze zich ook meer focussen. Meisjes hebben ook een droom, net als jongens." Daar is ook wel gevaar bij denkt zij: "Je ziet dat er nu nog veel vrijheid is in het voetballen. Er wordt minder gewerkt met 'taken' op het veld, zoals bij de mannen. Dat maakt het allemaal nog fris en levend." Het verwijt dat vrouwenvoetbal bleek afsteekt bij de mannen vindt ze onterecht: "Het verschil is vooral fysiek. Maar vrouwen zijn tactisch en technisch zeker niet de mindere van de mannen. Dat lijkt nu nog wel zo, maar dat komt gewoon omdat we nog een inhaalslag te maken hebben. De mannen lopen een paar decennia op ons voor. Maar dat gaat komen. En daar tegenover staat dat de passie die ik bij de vrouwen voel nog wel eens mis bij de mannen."

Faciliteren
Een inhaalslag dus. En die taak ligt niet alleen bij de speelsters: "De clubs moeten echt nog meer faciliteren vind ik. We lopen in dat opzicht echt achter bij grote landen als Duitsland, Japan en de VS. Gelukkig zie je wel dat er meer media-aandacht komt, en dat brengt weer sponsoring mee. Een goede ontwikkeling waar de Oranje Leeuwinnen een belangrijke rol in spelen: Ze hebben het natuurlijk op het EK fantastisch gedaan. De verwachtingen zijn nu hoog. Dat kan goed uitpakken. Ik denk dat de resultaten van de Oranjemeiden echt invloed hebben op de toekomst van het vrouwenvoetbal. Ik wens ze heel veel succes!"